Push

อาหารขยะในโรงภาพยนตร์เล็กน้อยนี้ให้ความบันเทิงในระดับปานกลางหากคุณไม่ต้องการออกกำลังกายเซลล์สมอง มันเกี่ยวกับคนจำนวนหนึ่ง ดีบ้าง ไม่ดี ที่มีพลังพิเศษในการตามหากระเป๋าเดินทางที่มีของที่ทุกคนต้องการ ฉันสามารถเข้าไปดูสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าเดินทางจริงๆ ได้ และทำไมมันถึงสำคัญ และทำไมทุกคนถึงอยากได้ แต่ฉันไม่มีแรง และมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากอยู่ดี เพราะหนังสนใจสไตล์ของมันมากกว่า อยู่ในโครงเรื่อง ซึ่งในกรณีนี้ไม่ใช่คำวิจารณ์

ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ฉันนึกถึงหนังระทึกขวัญอาชญากรรมในเวอร์ชั่นปี 1940 เวอร์ชั่นแจ็คอัพ ที่ทุกคนพูดคุยกันอย่างเดือดดาล และสิ่งที่เกิดขึ้นไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด แล้วจะเป็นอย่างไรถ้าโครงเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้ดูซับซ้อนโดยไม่จำเป็น และจะเป็นอย่างไรถ้ามีหัวข้อการเล่าเรื่องมากเกินไปที่ไม่เคยได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์ และจะเป็นอย่างไรถ้าเรื่องราวทั้งหมดได้รับการแก้ไขภายในหนึ่งนิ้วของชีวิต มันยังคงสนุกดีถ้าคุณอยู่ในอารมณ์

Chris Evans และ Dakota Fanning เป็นดาราดัง และ Djimon Hounsou ก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อพิสูจน์อีกครั้งว่าสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ มากกว่าสิ่งอื่นใดคือโค้ชภาษาถิ่นที่ดีกว่า

จานสีที่บ้าคลั่งและทิศทางศิลปะในภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ฉันนึกถึงตอนที่ฉันกำลังดู "Lucky Number Slevin" ซึ่งเป็นเนื้อหา B ที่ให้ความบันเทิงอีกเล็กน้อย ตลกดีที่ฉันได้ดูภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ผู้กำกับ (พอล แมคไกแกน) กลับมาทำต่อก็พบว่ามันรวม....คุณเดามัน....."เลขนำโชค สเลวิน" ถ้าไม่มีอะไรอื่น ภาพยนตร์ของเขามีรูปแบบภาพที่เหมือนกันอย่างแน่นอน