Before I Wake | ตื่นแล้วเป็น หลับแล้วตาย

หน้าหนังก็บอกอยู่แล้วว่า นี่เป็นเรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่งที่ความฝันของเขากลายเป็นเรื่องจริง ดังนั้น คงไม่ถือเป็นการสปอยล์เกินไปนัก ถ้าเราจะบอกว่า Before I Wake เป็นหนังสยองขวัญในเชิงเหนือธรรมชาติก็จริง แต่ไม่ใช่หนังผี (ตราบใดที่เจ้าหนู Jacob Tremblay ไม่ฝันถึงผี)

ในส่วนของความน่ากลัวนั้น Before I Wake อาจจะมีความตุ้งแช่บ้างตามสูตรหนังประเภทนี้ แต่ก็น้อยมาก โดยรวมจัดว่าไม่น่ากลัว ค่อนไปทางน่าเบื่อและชวนง่วงเสียด้วยซ้ำ สิ่งที่พอจะทำให้เราลืมตาตื่นจนจบเรื่องอยู่ได้บ้าง คือการแสดงของ Jacob Tremblay (หนูน้อยคนเก่งจากเรื่อง Room) และ Kate Bosworth รวมถึงการสืบสาวหาที่มาที่ไปของพรสวรรค์ของเด็กคนนี้

ซึ่งก็เป็นที่น่าเสียดายที่การสืบสาวนั้นเล่าเรื่องได้ไม่ชวนค้นหาติดตามหรือตื่นเต้นเอาเท่าไหร่ แถมตอนคลี่คลายปมหรือตอนเฉลยก็เฉลยง่ายแสนง่าย แต่สุดท้ายคนดูก็ไม่ได้รับคำตอบอยู่ดีว่า ทำไมเจ้าหนู Jacob Tremblay จึงมีพลังพิเศษในการทำฝันให้เป็นจริงได้

แต่เอาจริงๆ พอรู้ว่า Before I Wake กำกับโดย Mike Flanagan ผู้กำกับ Oculus เราก็ไม่คาดหวังอะไรมากแต่แรกละ แค่อยากไปดูการแสดงของ Jacob Tremblay ดาราเด็กมากฝีมือที่แจ้งเกิดถล่มทลายจากภาพยนตร์เรื่อง Room ก็เท่านั้น (ซึ่งก็อย่างที่บอก… อันนี้ไม่ผิดหวังนะ)

ข้อดีของ Before I Wake คือการมีสาระและสร้างสตอรี่ มีความพยายามจะจิตวิทยา มีความดราม่าครอบครัว (โดยเฉพาะแม่ลูก) ซึ่งจริงๆ เป็นความคิดที่ดี แต่ติดตรงที่ว่า เมื่อสองปีก่อน เราได้ดูอะไรประมาณนี้จากหนังเรื่อง The Babadook แถมทั้งสองเรื่องยังมีตัวประหลาดตามหลอกหลอนคล้ายกันอีก โดย The Babadook ก็เป็นตัว Babadook ตามชื่อเรื่อง ส่วน Before I Wake ก็มีตัว “The Canker Man.”

แล้วปัญหาคือ The Babadook เขาทำมาดีกว่ามาก ไม่ว่าจะเป็นตัวบท การเล่าเรื่อง การแสดง และโปรดักชั่น ดังนั้น สำหรับเรา Before I Wake จึงเป็นหนังที่ดร็อปกว่าและน่าเบื่อมาก

อย่างไรก็ดี ถ้าไม่ง่วงจนหลับตาพริ้มหรือกลัวจนปิดตาปี๋ (แต่โดยส่วนตัว เราไม่ปิดตาปิดหูและแทบไม่สะดุ้งเลยนะ ไม่ค่อยน่ากลัว) คนดู Before I Wake ก็อาจได้รับสารที่หนังพยายามจะสอนใจเราอยู่ไม่มากก็น้อย เช่น การยึดติดอยู่กับอดีต การมีความสุขกับปัจจุบัน การยอมรับความจริง ฯลฯ

นอกจากนี้ ระหว่างดูหนัง เรายังแอบรู้สึกอีกด้วยนะว่า บางครั้งความทรงจำก็น่ากลัวกว่าความฝัน