IMDB : tt0096933
คะแนน : 7
หนัง Action สุดเข้มข้น จากฝีมือกำกับของ Ridley Scott เรื่องราวของ 2 ตำรวจนิวยอร์ค นิค (Michael Douglas) กับ ชาร์ลี (Andy Garcia) ที่ได้รับภารกิจนำตัวซาโต้ (Yusaku Matsuda – ซึ่งเสียชีวิตไปหลังหนังฉายไม่นานนักด้วยโรคมะเร็ง) ยากูซ่ามาเฟียตัวเอ้กลับไปยังญี่ปุ่น
แต่พอพวกเขาถึงที่นั่น กลับเจอตำรวจปลอมมาชิงตัวซาโต้ไป พวกเขาจึงต้องไปตามล่าตัวซาโต้กลับมา แต่ด้วยความที่พวกเขาเป็นตำรวจแปลกหน้า ทางตำรวจญี่ปุ่นเองก็อยากจะจัดการคดีนี้ด้วยตนเอง เลยไม่ได้ความช่วยเหลือใดๆ ทั้งสิ้นจากตำรวจญี่ปุ่น นอกจากมาซาฮิโร่ (Ken Takakura) นายตำรวจผู้รักสันโดษเพียงคนเดียวที่ดูเหมือนจะเป็นมิตรกับทั้งสอง แล้วการสืบสวนก็เริ่มต้นขึ้น
หนังที่กำกับโดย Ridley Scott นั้น ส่วนมากจะเน้นที่การกำกับภาพที่ดูมีระดับ และการแสดงที่เฉียบขาด ดังนั้น 2 เรื่องข้างต้นก็หายห่วงได้ บทหนังนั้นจัดว่าเข้มข้นครับ น่าติดตามตลอด 2 ชั่วโมงเต็ม อืมม์… แต่โปรดเข้าใจนะครับว่าหนังมันเข้มข้นในเรื่องเนื้อหาและตัวละคร พร้อมด้วยฉากบู๊ก็พอประมาณมีเท่าที่จำเป็น ไม่ได้เอะอะก็ระเบิด ดังนั้นถ้าหวังความยิ่งใหญ่ล่ะก็หนังเรื่องนี้ไม่มีให้หรอกครับ มีแต่ความข้นน่ะ
แรกเริ่มนั้นได้ข่าวว่าคนที่จะมารับงานกำกับไปก็คือ Paul Verhoeven ที่ตอนนั้นกำลังมีชื่อไปพอสมควรกับ Robocop แต่สุดท้ายหนังก็มาตกเป็นของ Scott แทน ซึ่งก็นับว่าเป็นอะไรที่ลงตัวกว่าครับ เพราะหาก Verhoeven ทำสไตล์มันคงจะเป็นหนักบู๊มากกว่าจะมาหนักเครื่องแบบนี้ ซึ่งผมว่าหนังแนวนี้มันก็ต้องมาแนวทางนี้แหละครับ เน้นความเข้มข้นของบทและตัวละครมากกว่า เลยทำให้หนังช่วงท้ายออกมาสนุกและมันส์แบบพอดี อีกทั้งเรื่องมิตรภาพระหว่างสองตำรวจหนุ่มกับตำรวจญี่ปุ่นนั้นก็เป็นส่วนที่ทำออกมาได้น่าพอใจอย่างยิ่ง ทำให้ตอนจบหนังออกมาอย่างน่าประทับใจในระดับหนึ่งเลยล่ะครับ
Douglas นั้นเหมาะกับบทตำรวจเข้มๆ ห่ามๆ แบบนี้อยู่แล้วล่ะครับ ส่วน Garcia ก็ไปได้ดีมากๆ กับบทตำรวจหนุ่มเลือดร้อนที่ชอบทำอะไรก่อนคิด อันนำชีวิตเขาตกไปสู่อันตรายในหลายครั้ง ตัวละครตัวนี้ช่วยให้หนังมีรสชาติขึ้นมากในตอนช่วงครึ่งหลังของเรื่อง และ Takakura ก็ดูดีมากครับ ในบทตำรวจตงฉินชาวอาทิตย์อุทัย ที่มีทั้งความซื่อและความเนี๊ยบ เป็นตำรวจประเภทตามตำราทุกรูปแบบ แต่พอมาเจอกับสไตล์การทำงานของสองตำรวจจากนิวยอร์คก็เลยอดจะแปลกใจไม่ได้ ซึ่งหนังก็ไม่ไ่ด้เล่นกับประเด็นนี้มากนักครับ แค่พอสัมผัสกลิ่นอายน่ะ แต่นั่นก็มากพอแล้วสำหรับหนังแอ๊คชั่นแบบนี้
ดนตรีของ Hans Zimmer ออกมาดีมากครับ ท่วงทำนองมันกึ่งสันโดษกึ่งสงบนิ่ง แต่ก็แฝงความเคลื่อนไหวบางอย่างเอาไว้ ซึ่งเชื่อว่าเราๆ น่าจะคุ้นครับ เพราะละครไทยเอาใช้บ่อยมาก ขนาดโฆษณาซอสหอยนางรมยี่ห้อหนึ่งยังเคยเอามาใช้เลย (ไม่ใช่ไม่อยากเอ่ยครับ แต่จำชื่อยี่ห้อไม่ได้ซะอย่างนั้นน่ะ)
มีเกร็ดหนังอย่างหนึ่งที่น่าสนใจมากก็คือ ตอนแรกตัวร้ายของเรื่องนั้น ทีมงานได้ติดต่อให้เฉินหลงเล่นครับ แต่เฮียเฉินเราปฏิเสธไป เนื่องด้วยไม่ต้องการรับบทร้าย ซึ่งผมก็เข้าใจครับ เฮียเฉินเราติดภาพลักษณ์ฮาและน่ารักมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ขืนไปเล่นเป็นวายร้ายในเรื่องนี่คงแหม่งๆ ล่ะ อีกอย่างตัวร้ายก็อำมหิตมากด้วยนะครับ ขัดหูขัดตาตายเลยขืนแกรับขึ้นมาล่ะก็
ถ้าชอบหนังแนวสืบสวนปน Action เรื่องนี้ยินดีต้อนรับครับ