IMDB : tt0765443
คะแนน : 8
Eastern Promises จนจบ ผมอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ เพราะบรรยากาศของหนังโดยรวมกลับเบาสบายคลี่คลายในตอนท้ายอย่างคาดไม่ถึง เป็นความรู้สึกแปลกๆ ที่ไม่เคยเห็น และสัมผัสจากภาพยนตร์ของโครเนนเบิร์กมาก่อน (ถ้านับจากประสบการณ์อันน้อยนิดของผม) แน่นอน มันยังมีความรุนแรงแบบไม่มีหวงเนื้อหวงตัว (ฉากโรงอบซาวน่าที่ถึงเลือดถึงเนื้อ แถมกระปู๋พี่วิกโก้อีกสิบนาทีกว่าๆ เป็นแฟนเซอร์วิส =_=) แต่กระนั้น ตัวหนังสามารถขยายประเด็นที่ง่ายๆ ดูไม่สลักสำคัญ (และมองเผินๆ ก็ตลาดจ๋าเอาเสียเหลือเกิน) ให้กลายเป็นภาพรวมที่น่าติดตาม และมีความหนักหน่วงในตัวของมันเองได้อย่างเหนือชั้น ซึ่งก็เป็นข้อตอกย้ำว่าโครเนนเบิร์กยังคงเต็มไปด้วยความละเอียดอ่อนในด้านการเขียนบทและนำเสนอได้อย่างคมคายลึกซึ้ง และก็เชื่ออย่างยิ่งว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้ หาได้ยากจนสุดเอื้อมถึงไม่ อย่างที่ใครหลายๆ คนอาจจะติดภาพของโครเนนเบิร์กจากเรื่องก่อนหน้านั้น
ก็คงจะเช่นเดียวกับเนื้อหาในภาพยนตร์ คุณแม่ยังสาวผู้เสียชีวิต ระหกระเหินร่อนเร่จากรัสเซียบ้านเกิด สู่มหานครลอนดอน หาใช่การแสวงหาเส้นทางที่ยิ่งใหญ่คับฟ้า จะมีก็แต่เพียงความหวังถึงอนาคตที่สดใสที่ประทับไว้ในทุกขณะจิต.....
ความตั้งใจของแอนนา หาใช่การล้มล้างความชั่วร้ายหรือพิทักษ์คุณธรรมใดๆ เธอเพียงแค่ต้องการช่วยเหลือหนูน้อยกำพร้า ผู้เป็นสายใยเชื่อมโยงถึงเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองที่ตายจาก......
สิ่งที่นิโคไลทำ หาใช่วีรกรรมของพระเอกขี่ม้าขาว เขาเพียงต้องการอะไรสักอย่างที่มาถ่วงดุลความกังขาในหน้าที่ ที่เส้นแบ่งระหว่างสิ่งที่ถูกกับผิดเริ่มลบร้างเลือนราง.....
สิ่งที่คิริลต้องการ หาใช่คำยอมรับจอมปลอมจากพ่อใจหินไร้ความเมตตา แต่เป็นการยอมรับตนเองในฐานะ ‘มนุษย์’ ที่ยังมีคุณค่า และไม่อาจมีสิ่งใดมาพรากไปได้
และเมื่อคำ ‘สัญญา’ ทั้งหลาย ถูกแผ้วถางด้วย ‘ทางแพร่งแห่งชีวิต’ ของผู้เกี่ยวข้องทุกคน สอดรับประสาน และเจือด้วยความปราถนาอันแรงกล้าเป็นที่ตั้ง…..
“เมื่อนั้น สิ่งเล็กๆ ที่ดูไม่สลักสำคัญ ก็อาจจะกลายเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่า และความงดงาม ที่ยากจะบรรยาย…..”