Girl with a Pearl Earring

เป็นอีกเรื่องที่ตัวละครหญิงในเรื่องทุกตัวตกอยู่ในภาวะผู้ถูกกระทำทั้งนั้น ในขณะที่ตัวละครชายก็เป็นผู้ที่กระทำและเอาเปรียบไม่เว้นแม้แต่ Vermeer ที่อยู่กับตัวเองและงานศิลปะมากจนไม่คิดจะแบ่งเวลาให้กับคนอื่นๆ ในฐานะผู้นำครอบครัวก็ดูเหมือนไม่พยายามจะทำอะไรให้ดีขึ้นแม้ว่าภรรยาของเขาจะถูกสร้างบทให้เป็นตัวร้ายแต่คนดูก็เข้าใจได้ไม่ยากเช่นกันว่ากับบทบาทภรรยาของศิลปินที่อยู่ในโลกของตัวเองมากขนาดนี้ต้องทนทุกข์เช่นไร (ดูแล้วชวนให้นึกถึงหนังในปีนี้ที่เล่าเรื่องศิลปินที่มีความสามารถในงานอยู่ในระดับเทพแต่ความสามารถในการอยู่ร่วมกับคนอื่นอยู่ในระดับต้องเรียนรู้อีกมากอย่างSir James Matthew Barrie ในFinding Neverland)

ความรู้สึก....เป็นหนังดราม่าที่น่าเบื่อ เนิบเนือย ไม่สามารถสร้างอารมณ์ร่วมกับคนดูได้ แต่ในข้อดีของมันคือการบันดาลให้ Scarlett Johansson กลายเป็นGirl with a Pearl Earring ได้อย่างน่าอัศจรรย์ บวกกับฝีมือการแสดงของดารานำคนอื่นอีกทั้งColin Firth ที่เล่นกันได้ถึงบทบาท การจับคู่ทำงานร่วมกันในภาพยนตร์สร้างความวาบหวามและอีโรติกได้โดยทั้งคู่ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวแต่อย่างไรแต่ก็สามารถทำให้คนดูเชื่อได้ถึงความรู้สึกพิศวาสในใจของทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี และสำคัญอย่างยิ่งคือความประณีตในรายละเอียดทั้งฉาก ทั้งเครื่องแต่งกาย การกำกับภาพและกำกับศิลป์ทำให้ภาพยนตร์ไปอยู่ในช่วงเวลาค.ศ.ที่17ได้งดงามดั่งภาพวาดเลยทีเดียว

สรุป...ดูหนังจบเป็นอีกเรื่องที่จะไปรื้อหนังสือกลับมาอ่านต่อ ความงามและเสน่ห์อย่างร้ายกาจของScarlett Johansson และการสร้างสมมติฐานที่มาของภาพอันลือชื่อให้กลายเป็นเรื่องราวขึ้นมา ก็ทำให้หนังเรื่องนี้สำหรับผมแล้วไม่น่าเบื่อจนเกินไป