Gone with the Wind | วิมานลอย

Gone With the Wind” นำเสนอมุมมองที่ซาบซึ้งของสงครามกลางเมือง ซึ่ง “Old South” เกิดขึ้นแทนที่คาเมลอต และสงครามไม่ได้เกิดขึ้นมากนักเพื่อเอาชนะสมาพันธรัฐและปลดปล่อยทาส เหมือนกับการมอบตัวให้มิสสการ์เลตต์ โอฮารา การมาของเธอ แต่เรารู้มาหลายปีแล้ว ความคิดถึงที่แปดเปื้อนมาพร้อมกับดินแดน เมื่อ “GWTW” ใกล้จะครบรอบ 60 ปี ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังคงเป็นจุดสังเกตที่สูงตระหง่านของภาพยนตร์ เพียงเพราะมันบอกเล่าเรื่องราวที่ดีและบอกเล่าเรื่องราวได้อย่างยอดเยี่ยม

สำหรับเรื่องราวที่ต้องการบอกเล่า มันเป็นภาพยนตร์ที่ใช่ในเวลาที่เหมาะสม Scarlett O'Hara ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในยุค 1860 แต่เป็นของ 1930: เป็นผู้หญิงสมัยใหม่ที่มีอิสระและมีชีวิตชีวา วิธีการนี้ถูกเตรียมไว้สำหรับเธอโดยนักดนตรีแจ๊สในยุค Fitzgerald นักแสดงหญิงที่กล้าหาญในยุคนั้น และจากความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงจำนวนมากต้องทำงานนอกบ้าน

ตัณหาและตัณหาเอาแต่ใจของ Scarlett ไม่เกี่ยวข้องกับตำนานของดอกไม้ทางใต้ที่บอบบาง และทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับสัญลักษณ์ทางเพศของภาพยนตร์ที่หล่อหลอม Margaret Mitchell ผู้สร้างของเธอ: นักแสดงหญิงเช่น Clara Bow, Jean Harlow, Louise Brooks และ Mae West เธอเป็นผู้หญิงที่ต้องการควบคุมการผจญภัยทางเพศของเธอเอง และนั่นคือองค์ประกอบสำคัญในการดึงดูดใจของเธอ เธอยังพยายามที่จะควบคุมชะตากรรมทางเศรษฐกิจของเธอในช่วงหลายปีหลังจากที่ภาคใต้ล่มสลาย เริ่มแรกด้วยการปลูกฝ้าย และต่อมาด้วยการทำธุรกิจไม้แปรรูปที่ประสบความสำเร็จ เธอเป็นสัญลักษณ์ที่ประเทศต้องการเมื่อเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง น้องสาวฝ่ายวิญญาณของ Rosie the Riveter

แน่นอนว่าเธอไม่สามารถหลีกหนีจากการแต่งงานสามครั้ง โลภแอชลีย์ สามีที่น่ารักของเมลานี ยิงแยงกี้ที่ปล้นสะดม และห้ามสามีคนที่สามของเธอจากเตียงสมรส เพื่อปกป้องรอบเอวที่เล็กของเธอจากการคลอดลูก มันทำให้ผู้ชมทึ่ง (แต่ก็ยังทึ่งอยู่) ที่ได้เห็นการท้าทายความสามารถของเธอในโลกของผู้ชายที่คลั่งไคล้ แต่ในที่สุดพฤติกรรมดังกล่าวก็ต้องถูกลงโทษ และนั่นคือสิ่งที่ “บอกตรงๆ ที่รัก ฉันไม่สนหรอก” คือ ทั้งหมดเกี่ยวกับ. หาก “GWTW” จบลงด้วยชัยชนะที่ไม่มีข้อกังขาของ Scarlett มันอาจไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ผู้ชมเดิม (ฉันสงสัยว่าผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย) ต้องการเห็นเธอตบลง แม้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอีกวันก็ตาม

Rhett Butler เป็นเพียงผู้ชายที่จะทำมัน ขณะที่เขาบอกสการ์เลตต์ในฉากสำคัญตอนต้นว่า “คุณต้องจูบแบบแย่ๆ นั่นคือสิ่งที่ผิดกับคุณ คุณควรถูกจูบบ่อยๆ และโดยคนที่รู้วิธี” สำหรับ "kissed" ให้แทนที่คำที่คุณนึกถึง บทสนทนาเช่นนั้นเข้าถึงสิ่งที่ลึกซึ้งและเป็นพื้นฐานในคนส่วนใหญ่ มันกระตุ้นจินตนาการของพวกเขาเกี่ยวกับการได้รับความสุขทางเพศทั้ง ๆ ที่พวกเขาเอง (“รู้ไหมว่าทำไมผู้หญิงถึงชอบเสียงกระซิบของม้า” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งถามฉันเมื่อไม่นานมานี้ “พวกเขาคิดว่า ถ้านั่นคือสิ่งที่เขาทำกับม้าได้ คิดว่าเขาจะทำอะไรกับฉันได้บ้าง”) ความสับสนของ Scarlett อยู่ระหว่าง อารมณ์อ่อนไหวของเธอที่มีต่อ "สุภาพบุรุษชาวใต้" (แอชลีย์ วิลค์ส) ที่จืดชืด และความปรารถนาอันแรงกล้าของเธอที่มีต่อชายผู้กล้าหาญ (เร็ตต์ บัตเลอร์) การต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นที่สุดใน “GWTW” ไม่ใช่ระหว่างเหนือและใต้ แต่ระหว่างตัณหาของสการ์เลตต์และความฟุ้งเฟ้อของเธอ

คลาร์ก เกเบิลและวิเวียน ลีห์เหมาะสมกันในสองบทบาทในภาพยนตร์ที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดในยุคนั้น ทั้งคู่ได้รับการบริการอย่างดีจากระบบสตูดิโอที่สูบเอาโปรไฟล์และชีวประวัติในอุดมคติออกมา แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่าพวกเขาเป็นอาชญากรอะไร: Gable เพลย์บอยที่ดื่มจัดซึ่งสตูดิโอปกปิดเรื่องอื้อฉาวของเขา ลีห์ สาวงามผู้มีอาการทางประสาท เสพยา ซึ่งเป็นความสิ้นหวังของผู้ชายทุกคนที่รักเธอ

พวกเขานำประสบการณ์ รสนิยมที่ดี และอัตตาที่แข็งแกร่งมาสู่บทบาทของพวกเขา และกล้องที่ไม่สามารถโกหกได้และมักจะแสดงมากกว่าที่เรื่องราวตั้งใจไว้ ดึงดูดสายตาและความพร้อมของภาษากายที่บ่งบอกถึงความท้าทายทางเพศ ลองนึกถึงฉากแรกๆ ที่พวกเขาสบตากันครั้งแรกระหว่างกินบาร์บีคิวที่ร้าน Twelve Oaks เร็ตต์ “แลกเปลี่ยนสายตาเยือกเย็นและท้าทายกับสการ์เลตต์” ทิม เดิร์กส์นักวิจารณ์ตั้งข้อสังเกต “เธอสังเกตเห็นเขาเปลื้องผ้าด้วยสายตา: `เขาดูราวกับว่า ราวกับว่าเขารู้ว่าฉันหน้าตาเป็นอย่างไรเมื่อไม่มีรูปร่างหน้าตาของฉัน' “

หากดราม่าหลักของ “Gone With the Wind” คือการขึ้นๆ ลงๆ ของการผจญภัยทางเพศ ความแตกต่างก็คือมุมมองที่เอียงแต่ชวนหลงใหลของ Old South “GWTW” ต่างจากมหากาพย์ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ตรงที่ให้ความรู้สึกที่ชวนเชื่อตามกาลเวลา มันแสดงให้เห็นภาคใต้ทั้งก่อน ระหว่าง และหลังสงคราม ทั้งหมดผ่านสายตาของ Scarlett และ Scarlett เป็นคนใต้ มาร์กาเร็ต มิตเชลล์ก็เช่นกัน ภาพยนตร์ส่งสัญญาณถึงคุณค่าของมันในคำบรรยายที่พิมพ์ออกมาซึ่งเปิดภาพยนตร์ในภาษาที่ดูน่าอัศจรรย์ในข้อสันนิษฐานที่ไร้เหตุผล:

“มีดินแดนของทหารม้าและทุ่งฝ้ายที่เรียกว่าภาคใต้เก่า ในโลกที่สวยงามใบนี้ Gallantry โค้งคำนับครั้งสุดท้าย นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็น Knights and their Ladies Fair, Master and of Slave มองหามันในหนังสือเท่านั้นเพราะมันไม่มีม