Gully Boy

Gully Boyคว้ารางวัลFilmfare Awards ถึง 13 รางวัลซึ่งเป็นรางวัลสูงสุดสำหรับภาพยนตร์เรื่องเดียวในหนึ่งปี ได้แก่Best Film , Best Director , นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (Singh) และBest Actress (Bhatt) และกลายเป็นภาพยนตร์เรื่องที่สองที่ชนะการแสดงทั้งสี่เรื่อง รางวัล 21 ปีหลังจากKuch Kuch Hota Hai (1998) ในระดับสากล ได้รับรางวัล NETPAC Award สาขา Best Asian Film จากBucheon International Fantastic Film Festivalในเกาหลีใต้ นอกจากนี้ยังได้รับเลือกให้เป็นผลงานของอินเดียสำหรับภาพยนตร์สารคดีระดับนานาชาติยอดเยี่ยมจากงานAcademy Awards ครั้งที่ 92แต่ไม่ได้รับการเสนอชื่อ

มูราดซึ่งอยู่ในวัฏจักรของความยากจนและความเยือกเย็น ตระหนักและยอมรับบทกวีแร็พเสมือนเป็นตั๋วออกจากขุมนรกที่เขาเรียกว่าบ้าน แต่ไม่มีบทกวีใดในชีวิตของเขาในห้องเช่าที่คับแคบ พ่อที่ร่าเริงของเขา (วิเจย์ ราซ) ซึ่งได้พาภรรยาคนที่สองกลับบ้านโดยที่คุณไม่ได้ลาก่อน เป็นคนขับรถที่หวังว่าการศึกษาจะทำให้ลูกชายของเขาเป็นอิสระ แต่ Murad ที่เข้าร่วมการบรรยายในวิทยาลัยเมื่อเขาไม่ได้ออกเดทลับๆ กับ Safeena Firdausi แฟนสาวผู้คลั่งไคล้อย่างดุเดือดของเขา หรือออกไปเที่ยวด้วยกันและบางครั้งก็ดูถูกกฎหมายอย่างไม่แยแสกับเพื่อนของเขา Moin (Vijay Verma) และ Salman (Nakul Sahdev) มีความคิดอื่นๆ

ประเด็นความขัดแย้งหลักใน Gully Boy ซึ่งเขียนโดย Reema Kagti และผู้กำกับ Zoya Akhtar ได้รับการกล่าวถึงในช่องว่างที่ดูเหมือนสะพานเชื่อมระหว่าง 'khwaab' (ความฝัน) ของ Murad กับ 'aaju baaju ki asliyat' ที่ท่วมท้น (ความเป็นจริงรอบตัวเขา) ซึ่งเขา พ่อผู้พ่ายแพ้ไม่เคยเบื่อที่จะเตือนเขา ในช่วงท้ายของเรื่อง ลุงมารดาของฮีโร่ที่มียศศักดิ์ (วิเจย์ เมารยา ซึ่งเป็นนักเขียนบทพูดของภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย) ได้กล่าวถึงชะตากรรมของเด็กชายด้วยวาจา: "naukar ka beta naukar banega (ลูกชายของบ่าวเท่านั้นที่สามารถเป็นคนรับใช้ได้)"