Heart of Stone | ฮาร์ท ออฟ สโตน

ภาพยนตร์เรื่อง Heart of Stone ของทอม ฮาร์เปอร์ได้รับตำแหน่งเป็นจุดเริ่มต้นแฟรนไชส์สายลับของดารากัล กาด็อท a la “Mission: Impossible” หรือภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ ซึ่งเทียบเท่ากับการพยายามทำให้บางสิ่งกลายเป็นกระแสไวรัล มันเป็นการรวมภาพยนตร์ที่ดีกว่าเข้าด้วยกันโดยที่ไม่มีความคิดดั้งเดิมของตัวเองเลย เต็มไปด้วยตัวละครในสต็อก และมีชีวิตขึ้นมาด้วยการสร้างภาพยนตร์ที่ไม่ได้รับแรงบันดาลใจ

'You' Season 3 บน Netflix: สตรีมหรือข้ามไป?
กาด็อทรับบทเป็นราเชล สโตน สมาชิกของปฏิบัติการลับเพื่อการรักษาสันติภาพที่เรียกว่าชาร์เตอร์ ซึ่งปลอมตัวมาเป็นตัวแทนเทคโนโลยี MI6 มือใหม่ งานที่พาเธอและภาพยนตร์ไปทั่วโลกตั้งแต่เทือกเขาแอลป์ไปจนถึงลอนดอน ลิสบอน เซเนกัล และสุดท้ายคือไอซ์แลนด์ แต่ยังจัดการถ่ายทำสถานที่เหล่านี้ทั้งหมดด้วยวิธีที่น่าเบื่อที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

โซฟี โอโคเนโด ผู้ไร้ชีวิตชีวารับบทเป็น โนแมด เจ้านายของเธอ ซึ่งรับเธอเข้ามารับเธอเมื่ออายุ 20 ปี ทำไม เราไม่มีความคิด! เธอได้รับการฝึกอบรมล่วงหน้าหรือเธอได้รับการฝึกฝนเมื่อได้รับคัดเลือกแล้ว? “ใจหิน” ไม่สนใจ

แมทเธียส ชไวโฮเฟอร์ นักแสดงหุ้นของ Netflix รับบทเป็น "Jack of Hearts" ซึ่งเป็นผู้ช่วยด้านเทคนิคของราเชล ซึ่งมักจะเสียบเข้ากับซูเปอร์คอมพิวเตอร์ที่เรียกว่า The Heart ซึ่งช่วยให้เขาใช้ข้อมูลการเฝ้าระวังเพื่อช่วยเธอในภารกิจของเธอ ข้อมูลนี้จะแสดงภาพต่อหน้าเขา ซึ่งเขาจัดการด้วยมือของเขา มันเจ๋งมาก...เมื่อตัวละครของทอม ครูซแสดงใน “Minority Report” นี่มันเล่นเหมือนสำเนาที่ตื้นและไม่มีศิลปะ

ภารกิจของกฎบัตรได้รับการอธิบายหลายครั้งผ่านบทสนทนาที่เต็มไปด้วยการแสดงออก ในความเป็นจริง ตัวละครส่วนใหญ่พูดในลักษณะอธิบาย คำพูดที่พยายามอย่างหนัก หรือบทพูดที่ไพเราะ นักแสดง Paul Ready และ Jing Lusi ในฐานะเพื่อนร่วมทีมของ Stone Bailey และ Yang ทำสิ่งมหัศจรรย์กับบทที่เขียนได้แย่มาก แต่ไม่ได้รับเวลาบนหน้าจอเพียงพอที่จะสร้างตัวละครขึ้นมาได้อย่างแท้จริง

Jamie Dornan รับบทเพื่อนร่วมทีม Parker เหมือนกับ Colin Farrell ในเวอร์ชั่นที่ลดทอนลงใน “Daredevil” ซึ่งน่าเสียดายเพราะบทบาทที่บิดเบี้ยวของเขาควรเล่นที่เดซิเบลที่สูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เช่นเดียวกับ Alia Bhatt ในฐานะแฮ็กเกอร์ Keya ผู้ซึ่งไม่สามารถก้าวข้ามความคิดโบราณของตัวละครได้ มีเพียงคนเดียวที่ผันตัวเป็นนักแสดงอย่าง Jon Kortajarena สาวผมบลอนด์ฟอกขาวในชุดลำลองแบบมีปก ดูเหมือนจะเข้าใจว่าบทบาทตัวร้ายแบบนี้ต้องการอะไร
นี่เป็นความผิดหวังส่วนใหญ่ที่มาจากผู้ร่วมเขียนบท Greg Rucka ซึ่งดัดแปลงบทภาพยนตร์จากนิยายภาพของเขาเองเรื่อง “The Old Guard” มีกลิ่นอายของวงดนตรีที่คล้ายกัน แต่มีตัวละครที่อาศัยอยู่และพัฒนาอย่างมากมาย นอกจากนี้ มันยังช่วยให้ผู้กำกับของภาพยนตร์เรื่องนั้น จีน่า พรินซ์-บายธวูด ได้รับการพิสูจน์ครั้งแล้วครั้งเล่าในฐานะทั้งผู้กำกับนักแสดงที่ยอดเยี่ยม และยังมีสายตาที่กระตือรือร้นในการจัดฉากและถ่ายทำซีเควนซ์แอ็กชันอีกด้วย

สิ่งเดียวกันนี้ไม่สามารถพูดได้สำหรับฮาร์เปอร์ที่ไม่สามารถจัดวางนักแสดงของเขาอย่างเหมาะสม—หรือจัดแสง—ส่งผลให้มีฉากการต่อสู้ที่มืดมนและขาด ๆ หาย ๆ มากมาย ซีเควนซ์แอ็กชันที่เหลือถูกยกมาจากภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ที่ดีกว่าโดยสิ้นเชิง การแสดงเปิดฉากอันหนาวเย็นในเทือกเขาแอลป์ยืมมาจากภาพยนตร์บอนด์มากกว่าหนึ่งเรื่อง ในขณะที่การแสดงผาดโผนกลางอากาศหลายเรื่องเล่นเหมือนชั้นใต้ดินราคาประหยัด “Mission Impossible” มีแม้กระทั่งซีเควนซ์ที่ฉีกฉากสุดท้ายของภาพยนตร์เรื่อง “The Rocketeer” ออกไป แต่ด้วยการยิง CGI ที่ดูแย่กว่าเอฟเฟกต์ในภาพยนตร์ปี 1991 ที่เหนือกว่านั้น (และสนุกกว่ามาก)

การสร้างภาพยนตร์ที่น่าเบื่อไม่ได้ช่วยอะไรให้กับ Gadot ที่สามารถเตะและต่อยได้ดี แต่ไม่สามารถแสดงอารมณ์ได้เกินกว่าการแสดงออกทางสีหน้าธรรมดาๆ เพียงอย่างเดียว นี่อาจจะไม่มีปัญหาน้อยลงหากฉากการต่อสู้ของเธอถูกถ่ายทำในลักษณะที่เน้นย้ำถึงความกล้าหาญทางร่างกายของเธอ นอกจากแสงสลัวแล้ว ความครอบคลุมของ Harper ก็มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง เขาไม่รู้วิธีถ่ายทำดาราหนัง

ตามหลักแล้วภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เป็นความล้มเหลวอย่างน่าสังเวชเช่นกัน มันใช้คำเช่น "การกำหนดระดับ" โดยไม่ต้องสำรวจว่าปรัชญาส่งผลต่อการกระทำของตัวละครอย่างไรโดยสัมพันธ์กับวิธีที่ The Heart ใช้อัลกอริทึมเพื่อ "เพิ่มชีวิตสูงสุดที่บันทึกไว้" ในสถานการณ์ใดก็ตาม สโตนพูดคุยกันอย่างยาวเหยียดกับคนเลวในภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเหมาะสมสำหรับพวกเขาที่จะใช้พลังของมันเพื่อกำจัดคนที่อยู่ในรายชื่อซุกซนของพวกเขาหรือไม่ แต่เธอไม่เคยตั้งคำถามต่อแบรนด์การแทรกแซงของกฎบัตรเลยสักครั้ง—หรือว่าการใช้การสอดแนมมวลชนนั้นคล้ายคลึงกับลัทธิเผด็จการ

แม้จะนำเสนอข้อมูลอันน่าสยดสยองเกี่ยวกับอดีตของกฎบัตร สโตนและภาพยนตร์ก็ละทิ้งความหมายของความไม่สมบูรณ์ไปเสีย สคริปต์ที่เป็นระเบียบเรียบร้อยเกินไปจะโยนความผิดให้กับผู้นำเพียงคนเดียว แทนที่จะเป็นข้อบกพร่องภายในกลไกหรือรากฐานของสถาบันที่ผู้นำแนะนำ

จากนั้น "Heart of Stone" ก็ปิดท้ายประเด็นทางศีลธรรมทั้งหมดด้วยการฆ่าตัวละครหลายตัวและตั้งทีมใหม่ให้กับ Stone นี่คือยุคของทรัพย์สินทางปัญญา ภาคต่อ และแฟรนไชส์ นอกจากนี้ยังเป็นยุคของข้อมูลขนาดใหญ่อีกด้วย ดังนั้น ฉันเดาว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะได้สร้างภาพยนตร์ไร้วิญญาณซึ่งมีเหตุผลทั้งหมดคือการเปิดตัวแฟรนไชส์ใหม่ที่นำโดยผู้หญิง ซึ่งยังทำหน้าที่เป็นโฆษณาชวนเชื่อของรัฐที่สนับสนุนการสอดแนมอีกด้วย