Lincoln
ในปี 1865 ขณะที่สงครามกลางเมืองในอเมริกาดำเนินไปอย่างไม่รู้จักจบสิ้น ประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์นของสหรัฐพยายามที่จะผ่านการแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับสำคัญซึ่งจะห้ามการใช้แรงงานทาสในสหรัฐตลอดไป อย่างไรก็ตาม งานของเขาคือการแข่งกับเวลา เพราะสันติภาพอาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา และหากเกิดขึ้นก่อนที่การแก้ไขจะผ่าน รัฐทางตอนใต้ที่กลับมาจะหยุดมันก่อนที่จะกลายเป็นกฎหมาย ลินคอล์นต้องได้รับคะแนนเสียงเพียงพอจากรัฐสภาที่ดื้อรั้นโดยเกือบทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ก่อนที่สันติภาพจะมาถึงและมันก็สายเกินไป ถึงกระนั้น ประธานาธิบดีก็ใจสลาย เนื่องจากความสงบสุขตั้งแต่เนิ่นๆ จะช่วยชีวิตคนนับพันได้ ในขณะที่ประเทศกำลังเผชิญหน้ากับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของตนเกี่ยวกับเสรีภาพของประชากรทั้งหมด ลินคอล์นต้องเผชิญกับวิกฤตทางมโนธรรมของเขาเอง ยุติการเป็นทาสหรือยุติสงคราม
IMDB : tt0443272
คะแนน : 9
ฉันแทบไม่ได้รับรู้อะไรมากไปกว่าช่วง "ลินคอล์น" ของสตีเว่น สปีลเบิร์กว่าอับราฮัม ลินคอล์นเป็นคนพูดธรรมดา ใช้งานได้จริง ติดดินจากพื้นที่เพาะปลูกในเคนทักกี อินดีแอนา และอิลลินอยส์ เขามีการศึกษาอย่างเป็นทางการน้อยกว่าหนึ่งปีและสอนตัวเองผ่านการอ่านหนังสือที่ยอดเยี่ยมอย่างหิวกระหาย ฉันยังจำได้จากหนังสือสมัยเด็กถึงภาพที่เขาหยิบถ่านก้อนหนึ่งและคำนวณคณิตศาสตร์ด้วยการเขียนบนหลังพลั่ว
ลินคอล์นขาดการขัดเกลาทางสังคม แต่เขามีสติปัญญาและความรู้ที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ ลักษณะเด่นของชายผู้นี้ที่แสดงได้อย่างทรงพลังโดยแดเนียล เดย์-ลูอิสใน "Lincoln" คือความมั่นใจในตนเองที่เยือกเย็น ความอดทน และความเต็มใจที่จะเล่นการเมืองอย่างสมจริง ภาพยนตร์เรื่องนี้มุ่งเน้นไปที่เดือนสุดท้ายของชีวิตของลินคอล์น รวมถึงเนื้อเรื่องของการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 13 ที่ยุติการเป็นทาส การยอมจำนนของสมาพันธรัฐ และการลอบสังหารเขา ไม่ค่อยมีภาพยนตร์เรื่องใดใส่ใจรายละเอียดของการเมืองมากนัก
ลินคอล์นเชื่อว่าการเป็นทาสนั้นผิดศีลธรรม แต่เขายังถือว่าการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 13 เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในการตัดรากฐานทางการเงินของสมาพันธรัฐออกไป ในภาพยนตร์ บทแปรญัตตินำโดยวิลเลียม ซีวาร์ด (เดวิด สแตรแธร์น) รัฐมนตรีต่างประเทศของเขา และโดยตัวแทนแธดเดียส สตีเวนส์ (ทอมมี่ ลี โจนส์) ผู้นิยมลัทธิการล้มเลิกที่มีอำนาจที่สุดในสภา การแสดงเหล่านี้หรือการแสดงอื่นใดในภาพยนตร์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการประหม่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งโจนส์แสดงเป็นนักเขียนโค้ดเจ้าเล่ห์ที่มีที่ซ่อนลับในใจของเขา
เมืองหลวงของวอชิงตันเป็นภาพที่นี่ในฐานะกลุ่มนักการเมืองที่หยาบกระด้าง ภาพจาก Janusz Kaminski ตากล้องประจำของ Spielberg ใช้สีเอิร์ธโทนและปิดแสงในร่ม ทำเนียบขาวเป็นวัดของรัฐน้อยกว่าสถานที่ชุมนุมสำหรับผู้ค้าและตัวแทนจำหน่าย บรรยากาศนี้สะท้อนถึงคำอธิบายในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่อง "Lincoln" ของ Gore Vidal แม้ว่ารายละเอียดทางการเมืองและส่วนตัวในบทสนทนาที่กระชับและเปิดเผยของ Tony Kushner จะอิงจาก "Team of Rivals: The Political Genius of Abraham Lincoln" โดย Doris Kearns Goodwin หนังสือมีชื่อเรื่องดี นี่คือภาพยนตร์ที่ไม่เกี่ยวกับสัญลักษณ์แห่งประวัติศาสตร์ แต่เกี่ยวกับประธานาธิบดีที่ถูกฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองบางคนดูถูกเหยียดหยามราวกับเป็นเพียงเมล็ดหญ้าแห้งจากป่าดงดิบ
ลินคอล์นไม่ได้อยู่เหนือการซื้อเสียงทางการเมือง เขาเสนองาน เลื่อนตำแหน่ง ตำแหน่ง และจ่ายถังหมู เขาไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยที่จะใช้กลยุทธ์แบบมือต่ำของหัวหน้านักเจรจา (ทิม เบลค เนลสัน, เจมส์ สเปเดอร์, จอห์น ฮอว์กส์) นั่นคือวิธีการเล่นเกม และแน่นอนว่าเราอาจนึกถึงการงอแขนเพื่อผ่านกฎหมายสิทธิพลเมืองโดยลินดอน บี. จอห์นสัน ซึ่งเป็นหัวข้อของชีวประวัติอีกเล่มของกูดวิน แดเนียล เดย์-ลูอิส ผู้มีสิทธิได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ ปรับลินคอล์น เขาพูดเสียงเบา มีลางสังหรณ์เล็กน้อย เหนื่อยล้าหลังจากสงครามหลายปี กังวลว่าจะไม่มีทหารตายอีก เขาสื่อสารผ่านเรื่องราวและคำอุปมา ข้างกายเขาคือภรรยาของเขา แมรี ท็อดด์ ลินคอล์น (แซลลี ฟิลด์ ปกติเป็นคนแข็งแรงและกล้าหาญ) ซึ่งบางครั้งถูกมองว่าเป็นนักปีนเขาทางสังคม แต่ในที่นี้จะเน้นไปที่ภรรยาและแม่ เธอสูญเสียลูกชายไปแล้วหนึ่งคนในสงครามและกลัวว่าจะสูญเสียลูกชายอีกคนไป เด็กชายคนนี้ Robert Todd Lincoln (Joseph Gordon-Levitt) ปฏิเสธสิทธิพิเศษของครอบครัว
มีสนามรบบางแห่งใน "ลินคอล์น" แต่ฉากต่อสู้เพียงฉากเดียวคือตอนเปิดฉาก เมื่อคำพูดของปราศรัยที่เกตตีสเบิร์กถูกพูดโดยสร้างผลกระทบได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ไม่ใช่โดยลินคอล์น คุชเนอร์ยังสานถ้อยคำของการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 13 ในภาพยนตร์ได้อย่างราบรื่นโดยไม่ทำให้ฟังดูเหมือนเป็นบทเรียนประวัติศาสตร์บังคับ ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงทันทีหลังจากการลอบสังหารลินคอล์น ฉันคิดว่าผู้ชมจะคาดหวังว่าจะรวมอยู่ด้วย มีช็อตก่อนหน้านี้ เมื่อมันอาจจบลงแล้ว ของประธานาธิบดีลินคอล์นเดินออกจากกล้องหลังจากผ่านการแก้ไขแล้ว ส่วนที่เหลือเป็นของประวัติศาสตร์