Maximum Conviction

Maximum Conviction กำกับโดย Keoni Waxman (Contract to Kill, Alpha Code) เขียนบทโดย Richard Beattie (Prom Night IV: Deliver Us from Evil, Shark Killer) และนำแสดงโดย Steve Austin (Chain of Command, The Package), Bren Foster ( Deep Blue Sea 3, Infini), Steven Seagal (เหนือกฎหมาย, ยากที่จะฆ่า), Aliyah O'Brien (Bates Motel, Preggoland), Steph Song (War, The Thaw), Michael Adamthwaite (Cold Pursuit, Ninjago), Ian Robison (Replicant, Altitude) และ Michael Paré (The Wild Man: Skunk Ape, Righteous Blood) มันติดตามชายสองคนที่ได้รับมอบหมายให้รื้อถอนเรือนจำ นักโทษใหม่สองคนมาถึงและไม่นานหลังจากที่ทีมทหารรับจ้างบุกเข้าไปในเรือนจำเพื่อค้นหาพวกเขา

โครงเรื่อง: โครงเรื่องและจังหวะของ The Plot: Maximum Conviction นั้นค่อนข้างแย่ โดยที่ Cross และ Manning (Seagal และ Austin) เคยเป็นอดีตคนดำและรู้เคล็ดลับทุกอย่างในหนังสือ พวกเขาได้รับมอบหมายให้เข้าเรือนจำเพื่อให้แน่ใจว่าจะปิดโดยไม่เกิดอุบัติเหตุ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ เมื่อนักโทษสองคน Charlotte และ Samantha (O'Brien และ Song) มาถึงพวกเขากล่าวว่าพวกเขาอาจตกอยู่ในอันตรายเนื่องจากความรู้บางอย่าง สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้น่าสังเกตคือในคุกของผู้มีส่วนได้เสีย ไม่มีใครคิดที่จะเตรียมรับมือกับความขัดแย้ง แม้ว่าจะไม่มีวันเกิดขึ้นก็ตาม
เมื่อพิจารณาถึงคุณค่าของผู้ต้องขัง ไม่. ในที่สุด คริส เบลค (แพร์) จอมทุจริตและทีมของเขาได้แทรกซึมเข้าไปในเรือนจำและเข้ายึดครอง ครอสอยู่ที่นัดพบกับผู้ชายบางคนเมื่อมันเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงมีโอกาสไม่อยู่ในหนังสักพักหนึ่ง เมื่อทุกคนกลับมาที่เรือนจำ มันก็จะกลายเป็นสิ่งที่คุณคาดหวัง คนดี กำจัดคนเลว คนเลว โกรธ คนเลว ล่าคนดี คนดี ล่าคนเลว ตอนจบ. เป็นสูตรที่สามารถทำงานได้ค่อนข้างสะดวก แต่ยังมีสิ่งที่ขาดหายไปมากมายและมีช่องว่างภายในอีกมากที่จะนำมาลง

ตัวละคร: Characterization อ่อนแอใน Maximum Conviction แมนนิ่งไม่ได้พิเศษอะไร แต่อย่างน้อยก็มีออสตินที่จะเล่นเป็นเขา ครอสเป็นแบบทั่วไปและทำตัวเหมือนตัวละครซีกัลส่วนใหญ่: เท่ เท่ ขี้เล่น ลึกลับ ทีมของครอสซึ่งประกอบด้วยแบรดลีย์ (ฟอสเตอร์) และผู้ชายอีกสองคนที่แทบไม่ได้เข้าแถวเลยถือว่าดีที่สุด ซาแมนธามีอยู่เพียงข้ออ้างที่จะมีโครงเรื่องนี้และไม่มีบุคลิกใด ๆ นอกเหนือจากความน่าดึงดูด เบลคเป็นซีไอเอ/ตำรวจ/เอฟบีไอที่คดโกงทั่วไปที่ต้องการบางสิ่งบางอย่างและจะทำทุกอย่างเพื่อมัน

การเรียก "ตัวละคร" เหล่านี้ว่าตามแบบฉบับเป็นการดูหมิ่นต้นแบบ การแสดงก็ธรรมดาเช่นกัน โดยออสตินเป็นเพียงคนเดียวที่แสดงให้เห็นถึงความกระตือรือร้นในทุกระดับ แต่ถึงแม้ระดับการมีส่วนร่วมของเขาก็ดูเหมือนจะต่ำเกือบตลอดเวลา Seagal ดูเหมือนเบื่อหน่าย เนื่องจากเขาเป็นมาตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 2000 และเขายังมองตรงไปที่กล้องในฉากเปิดฉากหนึ่งซึ่งเฮฮา Pare เป็นคนดีเหมือนคนเลว แต่ด้วยบทที่ไม่มีอะไรทำ เขาไม่เคยสร้างความประทับใจ