Mr. Bean's Holiday

ครจะไปคิดว่าหนังตลกที่เน้นการแสดงออกท่าทาง ของคนบ๊องๆ บวม ๆ อย่างมิสเตอร์บีนจะให้ความประทับใจได้มากขนาดนี้

ตั้งแต่ตัดสินใจหยิบเรื่องนี้มาดู ก็คิดแค่ว่าอย่างหาหนังตลกมาดูให้มันขำๆไปแค่นั้น และก็คงไม่ขำอะไรมากมายเพราะแนวของมิสเตอร์บีนก็รู้อยู่ว่าล้อเล่นกับพฤติกรรมของคนที่ไม่เต็ม อย่างที่โรแวน แอตกินสัน ตั้งใจไว้ตั้งแต่เริ่มทำซีรี่ส์มิสเตอร์บีนเมื่อครั้งปี 1990 ว่า

" a child in a grown man's body in solving various problems presented by everyday tasks "

และไม่อยากไปฝืนหัวเราะกับมุกที่เราไม่ได้ขำจริงๆ ก็แค่นั้น เริ่มเรื่องก็เป็นไปตามคาด ท่าทางแปลกของมิสเตอร์บีน ทำให้ผมได้แค่ยิ้มๆ แต่อย่าเพิ่งประมาทผู้ชายคนนี้

เริ่มจากนายบีน โชคดีเหลือหลายที่ได้รางวัลเป็นตั๋วไปเที่ยวทะเล ชายหาดริเวียร่า ที่เมืองคานส์ ประเทศฝรั่งเศส ( หนังตั้งใจให้เป็นเมืองนี้เพื่อจะบอกอะไรตอนท้าย )  พร้อมกับรางวัลพิเศษเป็นกล้องถ่ายวิดีโอ ที่นายบีนบันทึกภาพไว้ตลอดการเดินทาง ( ทีแรกนึกว่าจะโฆษณากล้องอย่างเดียว แต่กลับเป็นของสำคัญที่สุดในเรื่อง )

แต่ถ้าไปถึงจุดหมายง่ายๆ คงไม่ใช่นายบีน ความฮาชุดแรกตามสูตร หลังจากหลงในฝรั่งเศสอยู่พักใหญ่ก็เริ่มหิว เข้าร้านอาหารทั้งๆที่พูดภาษาเค้าไม่เป็น จากเรื่องง่ายๆ ก็กลายเป็นยาก ไปดูมุก " กินหอย " ของเค้าเองแล้วกัน

ต่อมขำเริ่มทำงาน นายบีนเริ่มได้ใจหยอดชุดสองตามมาติดๆ ในแบบตลกร้าย ไม่ได้ตั้งใจ จนทำให้พ่อลูกคู่หนึ่งต้องพลัดจากกัน ขณะโดยสารรถไฟ แต่ก็ทำให้เราได้เห็นสิ่งดีๆในตัวนายบีน ที่เมื่อผิดแล้วก็รู้จักที่จะแก้ไข แต่ก็ยิ่งแก้ยิ่งยุ่งทุกครั้งไป

( บีนเห่อของเล่นอันใหม่อันนี้มาก ถ่ายอยู่ตลอดเวลา )

บีนพยายามช่วยเหลือ ลูกชายที่พลัดหลงกับพ่อ จนกลายเป็นคู่ซี้ แต่แล้วบีนกับเด็กคนนี้ ก็พลัดหลงกันอีกครั้ง  เด็กชายไปกับรถวงดนตรี ส่วนบีนมัวแต่ตามตั๋วรถ จนเตลิดไปไกล

บีนยังเดินทางอย่างสะเปะสะปะ ดูแล้วยังไม่รู้ว่าจะไปถึงทะเลเมืองคานส์ที่ใฝ่ฝันไว้ได้ยังไง จนหลงเข้าไปกองถ่ายหนังของ วิลเล่ม เดโฟ ที่นี่บีนได้พบกับซาบีน ( ตั้งใจให้คล้องกับบีนตรงๆเลย ) นักแสดงตัวประกอบสาวฝรั่งเศษ หน้าตาสวยคม แต่ดูเหมือนบีนจะไม่ได้สนในกับความสวยนั้นเท่าไร เพราะใจทั้งใจอยู่ที่ทะเลเท่านั้น

บังเอิญเหลือเกินที่ ซาบีน ต้องไปร่วมงานเทศกาลหนังที่เมืองคานส์ ( เทศกาลหนังอันโด่งดัง ที่คนในวงการใฝ่ฝันจะได้ไปเหยียบซักครั้ง ) ตามที่ผู้กำกับเดโฟ ชวนเอาไว้  แบบนี้ก็เข้าทางนายบีนเค้าล่ะครับ ได้อาศัยไปด้วยเลย ด้วยรถมินิของสาวเจ้า ซึ่งก็โดนใจบีนไปเต็มๆ เพราะรถคู่กายบีนก็มินิเหมือนกัน

และก็บังเอิญอีกครั้งที่บีนได้เจอกับเด็กชายคนนั้นอีกครั้ง และก็มารู้ว่าแท้จริงพ่อของเขาเป็นกรรมการตัดสินหนังที่คานส์ด้วย ทั้งสามจึงมุ่งหน้าไปด้วยกัน แต่มันยุ่งตรงที่ พ่อของเด็กชายแจ้งความว่าบีนเป็นคนลักพาตัวลูกเค้าแล้ว

วุ่นวายอย่างไร ฮาอย่างไร คงอธิบายเป็นตัวหนังสือไม่ได้ ยิ่งเป็นมุกนายบีนที่เป็นตลกท่าทางยิ่งต้องดูเอง  บีนโชว์แมนเป็นคนขับให้เพราะเด็กและผู้หญิงเพลียจนหลับไปหมดแล้ว และสุดท้ายก็มาถึงคานส์จนได้ ได้ใจสาวซาบีนและเด็กน้อยไปเต็มๆ ทุกช็อตบีนไม่ลืมที่จะบันทึกลงกล้องวิดีโอไว้ตลอด

แต่มาถึงงานบีนกับเด็กชายเข้าโรงหนังที่ฉายโชว์ไม่ได้เพราะไม่มีตั๋ว ซาบีน เข้าไปคนเดียว พอดีถึงช่วงที่หนังของเดโฟฉายอยู่พอดี หนังติสต์แตกจนคนดูเจียนหลับ ( คงตั้งใจจะล้อเลียนหนังที่มักจะได้รางวัล ) แต่ดาราสาวคนนี้ก็อดทนดู และเพิ่งมารู้ว่าฉากที่เธอเล่นโดนตัดเหลือแว๊บเดียวเท่านั้น

บีนใช้ความพยายามพาเด็กชายเข้าไปในงานจนได้ เพื่อที่จะส่งคืนให้กับพ่อ แต่ก็ถูก รปภ. ไล่ตามจนหลงเข้าไปในห้องฉายหนัง ด้วยความเพี้ยนของเค้าบีนเอากล้องที่ถ่ายตลอดทริป เสียบเข้าเครื่องฉาย หนังของเดโฟกลายเป็นวิดีโอของนายบีนไปในทันที

จากหนังน่าเบื่อเจียนหลับของเดโฟ ที่พร่ำบ่นถึงคนรักที่จากไปกับชายอื่น โดยมีซาบีนโผล่ในหนังแค่เดินผ่านเท่านั้น กลับกลายมาเป็นวิดีโอของบีนที่มีภาพบีน กับ ซาบีน ร่วมทางกัน ผ่านอุปสรรค ผ่านความประทับใจร่วมกัน แต่เสียงพากย์นั้นยังเป็นของเดโฟ คล้องจองกันอย่างเหมาะเจาะ โดยบีนกลาเป็นชายผู้นำคนรักของเค้าไป ซะงั้น

เดโฟ พล่านหาบีนจนวุ่นทั้งโรง บีนพยายามหนีจนมาหยุดตรงเวทีตอนที่หนังจบพอดี นับเป็นฉากจบที่สุดยอด คนดูลุกขึ้นปรบมือให้ทั้งโรง พ่อของเด็กชายพยายามถามหาถึงลูกชายต่อหน้าบีน และคนในโรง พอดีเหลือเกินที่ลูกชายก็โผล่ขึ้นมาจากหลังเวที