Once Upon a Time… in Hollywood กาลครั้งหนึ่งใน ฮอลลีวู้ด

เรื่องราวของ Once Upon a Time in…Hollywood ว่าด้วย Rick (Leonardo DiCaprio) กับ Cliff (Brad Pitt) นักแสดงหนุ่มและสตันท์แมนคู่ใจกับชีวิตลุ่มๆ ดอนๆ ในฮอลลีวูด ขณะเดียวกันหนังก็เล่าถึงกลุ่มหนุ่มสาวฮิปปี้เดินร่อนไปมาตามท้องถนน ดูเผินๆ อาจรู้สึกงงงวยว่าวัยรุ่นกลุ่มนี้โผล่มาในหนังทำไม แต่หากรู้ภูมิหลังมาบ้างจะอดขนลุกไม่ได้ เพราะพวกเขาและเธอคือสาวกของ Charles Manson (หรือ ‘Manson Family’) ที่ก่อเหตุฆ่าคนไปมากมายในช่วงยุค 60s

หลายคนแสดงข้อกังขาที่ตัวละคร ชารอน เทต (รับบทโดย Margot Robbie) เป็นแค่หญิงสาวที่เดินสวยๆ ไปมาทั้งเรื่อง แต่นั่นน่าจะเป็นความจงใจของทารันติโน เพราะเมื่อพูดถึงชื่อของเทตทีไร ข่าวฆาตกรรมอันโหดเหี้ยมก็จะตามติดมาทันที ทารันติโนคงอยากให้เราเห็นภาพเธอในฐานะดาราสาวที่มีความสุข ฉากที่ผู้เขียนรู้สึกว่าซาบซึ้งมากคือตอนที่เธอเข้าโรงภาพยนตร์ไปดูหนังของตัวเอง ซึ่งทำให้เทตดูมีชีวิตชีวาอย่างเหลือเชื่อ ดังนั้นผู้เขียนจึงทึกทักเอาเองว่าโปลันสกีน่าจะชอบหนังเรื่องนี้ แม้ว่ามันจะมีฉากที่พูดถึงตัวเขาในทางที่ไม่ดีนัก แต่ข้อสำคัญคือทารันติโนนำเสนอภาพของเทตอย่างเคารพและงดงาม

ส่วนช่วงไคลแมกซ์ของเรื่อง ทารันติโนก็ปรุงแต่งประวัติศาสตร์เสียใหม่อย่างสนุกมือ พวกแมนสันแฟมิลี่เปลี่ยนแผนไปบุกบ้านของริกและคลิฟฟ์ จนทำให้ถูกทั้งสองอัดเละเทะ และตอนจบของเรื่องเทตและเพื่อนๆ ก็ไม่ตาย แถมยังมาเชิญริกไปปาร์ตี้ที่บ้านด้วย อย่างไรก็ดี ผู้เขียนกลับรู้สึกว่าฉากจบของหนังมันเศร้าเอามากๆ เมื่อไตเติลขึ้นเรื่องว่า ‘Once Upon a Time in…Hollywood’ มันเป็นการย้ำเตือนว่านี่คือเรื่องแต่ง นี่คือนิทานจำพวกที่เปิดเรื่องด้วยประโยค ‘กาลครั้งหนึ่ง…’ ที่มีฉากจบสวยงาม ตรงข้ามกับโลกความเป็นจริงอันโหดร้ายอย่างสุดกู่

บทสรุปของหนังก็เป็นไปในแง่บวก มองโลกในแง่ดี เป็นนิทานที่ว่าด้วย กาลครั้งหนึ่ง... ในฮอลลีวูด อันแสบอบอุ่นและอวลด้วยไออดีต แต่สำหรับคนที่รับรู้เรื่องราวจริงๆ ยิ่ง Once Upon a Time in Hollywood เป็นหนังโลกสวยขนาดไหน ก็ยิ่งเจ็บปวด และยิ่งโศกเศร้ามากขึ้นไปขนาดนั้น เมื่อนึกถึงสิ่งที่สูญเสียไปในช่วงเวลาดังกล่าว แล้วก็ทำให้ความขัดแย้งระหว่างเรื่องเล่าประโลมโลกย์กับความจริงสุดโหดแปลกแยกแตกต่างกันมากขึ้น