Phenomenon | ชายเหนือมนุษย์

ถ้าจะให้คำจำกัดความสั้น ๆ ของ Phenomenon (1996) คงจะบอกได้ว่านี่คือหนังที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและความเศร้าเคล้าน้ำตาไปในเวลาเดียวกัน เพราะหนังไม่ได้เล่าแต่ในเรื่องราวดี ๆ เท่านั้นแต่ยังความเลวร้ายบางอย่างตามความจริงลงไปด้วย จอร์จ มัลลีย์ ตัวเอกของเรื่องจึงกลายเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดและโชคร้ายที่สุดไปในเวลาเดียวกัน เรื่องราวของเขาเริ่มต้นขึ้นในวันเกิดปีที่ 37 ของเขาเมื่อจอร์จได้เห็นแสงประหลาดจากท้องฟ้าที่ทำให้เขาหมดสติไปในระยะเวลาสั้น ๆ ก่อนที่ฟื้นขึ้นมาแล้วพบการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ จอร์จ กลายเป็นคนนอนไม่หลับ และเต็มไปด้วยความฉลาดอย่างน่าอัศจรรย์ชนิดที่เรียกได้ว่าเพียงเขาอ่านพจนานุกรมภาษาต่างชาติเพียงไม่ถึงชั่วโมงเขาก็พูดภาษานั้น ๆ ได้แล้ว แต่ที่สำคัญที่สุด จอร์จ มัลลีย์ มีพลังจิตพิเศษอยู่ในตัวด้วย

แต่เดิมนั้น จอร์จ มัลลีย์ เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง เขาไม่ใช่คนฉลาดนักแต่ก็มีไมตรีที่ดีกับทุกคน จอร์จจึงกลายเป็นที่รักของคนในเมืองเล็ก ๆ ที่เขาอยู่ แต่เมื่อจอร์จเริ่มเปลี่ยนไปคนที่เคยชอบเขากลับหวาดกลัวและหวาดระแวงทั้งที่การเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นเพียงภายนอกแต่ในส่วนลึกของ จอร์จ มัลลีย์ ยังเป็นคนเดิม ในขณะที่คนที่เคยชอบจอร์จส่วนใหญ่กลับออกห่างแต่ผู้หญิงที่จอร์จแอบชอบแต่เธอไม่เคยสนใจจอร์จเลยกลับมองเห็นในความเป็นคนดีของเขาและเริ่มเปิดใจเข้าหาจอร์จ ส่วนนี้เองที่หนังสะท้อนแง่มุมความเห็นแก่ตัวของมนุษย์อย่างชัดเจน และเมื่อแพทย์ที่เป็นเพื่อนสนิทกับจอร์จพบสาเหตุถึงความสามารถที่มากมายของเขาเกิดจากเนื้องอกในสมองที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วชะตากรรมของ จอร์จ มัลลีย์ จึงเปลี่ยนจากชายที่น่าอัศจรรย์สู่ชายที่น่าสงสาร การเล่าเรื่องส่วนนี้เองของหนังที่นับว่าหักมุมเป็นพิเศษ เพราะกว่า 3 ใน 4 ของหนังแทบจะออกมาในแนวทางแฟนตาซีกับพลังที่ได้รับแต่เมื่อทุกอย่างถูกเฉลยว่าเกิดจากโรคร้ายสิ่งที่น่าทึ่งเหล่านั้นจึงกลายเป็นความจริงที่น่าเจ็บปวด ความเป็นแฟนตาซีในแบบจินตนาการจึงหาไปเหลือแค่เหตุผลทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น ถึงกระนั้นไม่ว่าเนื้อหาของหนังจะเปลี่ยนไปเช่นไรแต่อารมณ์ของหนังยังคงอบอุ่นเสมอ คงไม่ต่างจาก จอร์จ มัลลีย์ ที่ยังเป็นผู้ชายคนเดิม เป็นมิตรแท้ เป็นคนรักที่จริงใจ และเป็นคนที่ทุ่มเทเพื่อสังคมเช่นเดิม