IMDB : tt0414387
คะแนน : 8
ก่อนดูผมทำใจนะ ดูจากรูปและลองหาข้อมูลแล้ว มันคงไม่หวาน โรแมนติกสมัยใหม่แน่นอน วัฒนธรรมสมัยนั้น ดูให้เกียรติกันมากเลยนะครับ ต้องถอนสายบัว เคารพกันก่อนพูดคุยเสมอ
ผมว่าเนื้อเรื่องเหมือนมันยืดๆไปหน่อยแหะ คือผมคิดว่ามันยาวไป ดูไม่ครบทุกนาที มีกอๆไปบ้าง แล้วหนังดันเน้นนางเอกซะเยอะ เอาจริงๆหลังจากดูเรื่องนี้ผมชอบ พี่คนโต (เจน เบนเน็ต) มากกว่านางเอกอีกนะนั้น
ฉากบอกรักพระเอก อืมมม อึ้งแหะ บอกกันโต้งๆยังงี้เลย แต่พอยิ้มนี่ โหหห ยิ้มหวานมากกกก ไม่น่าเชื่อเลยแหะ ผมประทับใจตอนท้าย ฉากที่บิงลี่ ขอแต่งงาน อันนี้ไม่เข้าใจนิดหนึ่ง เขาน่าจะทำฉากตอนที่บิงลี่พูดขอแต่งงาน แต่ตัดมาอีกทีคือ เจน ตอบรับเลย ตอนนั้นที่ผมดูผมซึ้งตามเลย เหมือนความอัดอั้นมันหมดไปแล้ว และฉากต่อเนื่อง ที่อลิชซาเบ็ต เล่าทุกอย่างผมนี่น้ำตาซึมตามร้องไห้เหมือนในหนังเลย
เอาจริงๆนะ เรื่องนี้ตั้งแต่ดูต้น จนจบ ผมชอบคู่พระนางรองมากกว่าอีก บิงลี่ กับ เจน ประโยคเด็ดที่ผมชอบ ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับอังกฤษมีควาหมายเหมือนแปลไทยไหม นั้นก็คือ "เธอตายเพราะความสุขได้ไหม" เวลาคนมีความสุขมากๆแบบนี้เลยครับ