Renfield | เรนฟิลด์

นิโคลัส เคจ ในบทแดร็กคูล่าแสดงได้อย่างน่ายินดีและเหนือชั้นอย่างที่คุณต้องการให้เขาแสดงใน “เรนฟิลด์”

'You' Season 3 บน Netflix: สตรีมหรือข้ามไป?
หลังจากใช้เวลาหลายทศวรรษในการเปรียบเทียบฉากต่างๆ เคจก็จมฟันของเขาในฐานะเจ้าชายแห่งความมืด การแสดงด้วยสายตาอันดุร้ายของเขาเต็มไปด้วยการระเบิดอันน่าตกใจและการผันแปรที่ไม่คาดคิด พร้อมด้วยเสน่ห์ที่โปรยลงมาทำให้เราไม่ระวังตัว มันเป็นวิวัฒนาการตามธรรมชาติ 35 ปีหลังจาก “Vampire’s Kiss” ในขณะที่เขากำลังหมกมุ่นอยู่กับความกระหายที่ไม่มีวันดับของสัตว์ประหลาดในตำนานตัวนี้

การแสดงของเคจซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนที่สนับสนุนเนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับลูกน้องของแดร็กคูล่าอย่างแท้จริง - ยังคงให้ความบันเทิงอย่างต่อเนื่องแม้ว่าภาพยนตร์โดยรวมจะน้อยกว่าก็ตาม ในฐานะเรนฟิลด์ นิโคลัส ฮอลท์ทำหน้าที่เป็นชายตรงที่น่าขบขัน มีนิสัยร่าเริงอย่างน่ารักในแบบฮิวจ์ แกรนท์แบบวินเทจ พร้อมแสดงท่าทีกล้าแสดงออกเมื่อตัวละครของเขาถูกเรียกตัวให้เตะตูด และเขาต้องทำแบบนั้นมาก “Renfield” ผสมผสานความตลกขบขันที่เกินบรรยายเข้ากับความรุนแรงที่โจ่งแจ้งอย่างบ้าคลั่งในลักษณะที่เป็นการ์ตูนเกินกว่าจะน่าตกใจหรือน่ากลัว เรากำลังพูดถึงแขนขาที่ถูกตัดขาด หัวระเบิด และเลือดไหลพุ่งออกมา โดยส่วนใหญ่แล้ว การผสมผสานนี้ใช้ได้ผล โดยสร้างแรงบันดาลใจให้กับเสียงหัวเราะและอาการหอบหายใจในระดับที่เท่าเทียมกัน

แต่ภาพยนตร์ของคริส แม็คเคย์ ซึ่งเขียนบทโดยไรอัน ริดลีย์และโรเบิร์ต เคิร์กแมน (“The Walking Dead”) ได้บ่อนทำลายความสนุกทั้งหมดนั้นด้วยการสนับสนุนผู้เล่นและแผนการย่อยที่แทบไม่น่าดึงดูดใจนัก พลังขับเคลื่อนหลักในการเล่าเรื่องราวร่วมสมัยที่คุ้นเคยนี้คือเรนฟิลด์เบื่อหน่ายกับการติดอยู่กับความสัมพันธ์ที่เป็นพิษและต้องพึ่งพาอาศัยร่วมกับเจ้านายที่หลงตัวเอง นั่นเป็นไอเดียตลกๆ จากช็อตเปิดเรื่อง: ภาพระยะใกล้ของป้ายชื่อที่เขียนว่า “สวัสดี ฉันชื่อเรนฟิลด์” ขณะที่เขานั่งเป็นวงกลมในการประชุมช่วยเหลือตนเอง และความมีมนุษยธรรมของบุคคลจากนอกโลกเหล่านี้ชวนให้นึกถึงอารมณ์ขันแบบตายซากของ "สิ่งที่เราทำในเงามืด" แต่เนื้อหาที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อเสริมเรื่องราวนี้ดูเรียบง่ายและด้อยพัฒนามาก ทำให้ “เรนฟิลด์” รู้สึกเหมือนเป็นคอนเซ็ปต์ภาพร่างที่ยืดออกจนบางจนมีความยาว
แต่ก็มีสัญญา แมคเคย์แทรกการแสดงตัวละครเหล่านี้ของเคจและฮอลท์อย่างน่าขบขันเป็นตัวอย่างสุดคลาสสิกของประเภทนี้ ก่อนที่จะสรุปได้ว่าตอนนี้พวกเขาอาศัยอยู่ในนิวออร์ลีนส์เพื่อตามหาเหยื่อ พวกเขาตั้งร้านค้าในโรงพยาบาลร้างในขณะที่เรนฟิลด์ค้นหาร่างใหม่เพื่อเลี้ยงเจ้านายของเขา และแดร็กคูล่าพยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้ความแข็งแกร่งกลับคืนมา การแต่งหน้าและเอฟเฟ็กต์ภาพนั้นน่าประทับใจตลอด ขณะที่แดร็กคูล่าอิดโรยในสภาพแปลกประหลาดเหนอะหนะต่างๆ ก่อนที่จะกลับมาสู่ความรุ่งโรจน์อันหรูหราตามแบบฉบับของเขา

ระหว่างทาง และด้วยกำลังใจจากกลุ่มสนับสนุนของเขา (นำโดยแบรนดอน สก็อตต์ โจนส์ที่น่าดึงดูดใจและมีจังหวะเวลาที่ชัดเจน) เรนฟิลด์ก็ตระหนักได้ว่าชีวิตที่แตกต่างนั้นเป็นไปได้สำหรับเขา—ชีวิตที่มีความสุขของเขาเอง รายละเอียดอันน่าขบขันมีอยู่มากมายในการผลิตและการออกแบบเครื่องแต่งกาย ขณะที่เรนฟิลด์มองหาบุคลิกที่ร่าเริงและมีสีสันมากขึ้น ห่างไกลจากสุนทรียะแบบโกธิกที่เป็นตัวกำหนดตัวเขาในศตวรรษที่ผ่านมา

แต่แล้วเขาก็ถูกดูดเข้าไปในแผนย่อยอันน่าเบื่อที่เกี่ยวข้องกับอควาฟินาในฐานะตำรวจคนเดียวในนิวออร์ลีนส์ที่ไม่ทุจริต รีเบคก้า ตัวละครของเธอกำลังค้นหาคำตอบและการแก้แค้นต่อการตายของพ่อของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจในตำนาน นั่นคือทั้งหมดที่มีสำหรับตัวละครของเธอ Camille Chen ในฐานะน้องสาวสายลับ FBI ของเธอแทบไม่ได้รับอะไรเลย อควาฟินามีการแสดงที่ฉุนเฉียวและไร้สาระที่น่าขบขัน และเธอกับโฮลต์มีเคมีที่เข้ากันมากจนคุณอยากให้การมีส่วนร่วมของเธอน่าสนใจยิ่งขึ้น ในทำนองเดียวกัน เบ็น ชวาร์ตษ์ทำตัวน่ารังเกียจ และนั่นก็เป็นเพียงลูกชายนักค้ายาผู้มุ่งมั่นและพยายามค้ายาของหัวหน้าแก๊งค้ายา (โชห์เรห์ อัคแดชลูในบทบาทบางๆ และชุดพลังอันเหลือเชื่อ)

ด้วยนักแสดงและคอนเซ็ปต์นี้ มีศักยภาพมากมายที่นี่ การรู้และการสำรวจเมตาดาต้าของตำนาน Dracula มักจะค่อนข้างฉลาด และ “Renfield” ก็สามารถให้ความบันเทิงได้อย่างสุดๆ เมื่อมีการแสดงต่อเนื่องเป็นช่วงๆ แต่การตรวจสอบมันท่ามกลางแสงจ้าของดวงอาทิตย์ทำให้มันเหี่ยวเฉาจนกลายเป็นฝุ่น