Secretariat

คุณยายของฉันเป็นพ่อแม่ในช่วงปี 50 และชอบทุกอย่างที่เรียบร้อยและสะอาดและอยู่ในที่ของมัน สวรรค์ห้ามถ้าสิ่งต่าง ๆ เกินมือ "จริง" ด้วย ฉันรอมาทั้งชีวิตให้ฮอลลีวู้ดเล่าเรื่องของสำนักเลขาธิการ และหลังจากดูสำนักเลขาธิการของดิสนีย์แล้ว หัวใจของฉันก็ยังไม่พอใจ เป็นหนังที่ "รู้สึกดี" ดี แต่คำว่า "ดี" คือคีย์เวิร์ด ฉันรู้สึกเหมือนคุณยายตัดต่อหนังเรื่องนี้ อีกครั้งเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่มีการอุทานของภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม แต่สำนักเลขาธิการเป็นม้าที่ยอดเยี่ยมและสมควรได้รับภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม นี่เป็นเรื่องราวที่ได้รับรางวัลออสการ์ โดยมีนักแสดงที่ชนะรางวัลออสการ์ แต่บทนี้ไม่มีอารมณ์ ไม่มีความเสี่ยงและความเสี่ยงคือสิ่งที่การแข่งม้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับ หนังมีความปลอดภัยมากและมี'

วันนี้ดู Secretariat ลงยูทูป น้ำตาซึม!!! ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่น้ำตาก็ไหลจากส่วนลึกของตัวฉัน ด้วยเหตุผล ฉันพยายามบอกตัวเองว่าเขาเป็นแค่ม้า แต่มีบางอย่างเอาชนะฉันทุกครั้ง ไม่ว่าฉันจะดูเขาวิ่งกี่ครั้งก็ตาม อารมณ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างท่วมท้นคือสิ่งที่เรื่องนี้สมควรได้รับ ถ้าคุณเคยอยู่ต่อหน้าม้าตัวใหญ่ คุณจะรู้ว่าฉันกำลังพูดถึงอะไร พวกเขาแข็งแกร่งและมั่นใจ คุณสามารถสัมผัสออร่าของพวกเขา มีฟ้าร้องตื่นเต้นต่ำเมื่อคุณอยู่ใกล้พวกเขา พูดคุยกับคนที่อยู่ที่นั่น อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับสภาวะทางอารมณ์ของพวกเขาเมื่อเห็นม้าตัวนี้วิ่ง เขามีเสน่ห์น่าหลงใหลและน่าทึ่งอย่างอธิบายไม่ได้ ผู้ชมสมควรที่จะสัมผัสได้ถึงสายฟ้าฟาดผ่านพวกเขาในทุกฉาก

ฉันคาดหวังมากกว่านี้จากผู้กำกับแรนดัลล์ วอลเลซ พลังและอารมณ์ของ Braveheart, We Were Soldiers, Pearl Harbor, The Man in the Iron Mask คือสิ่งที่สำนักเลขาธิการสมควรได้รับ ที่ไหน? ฉันไม่แน่ใจว่าเขาค้นคว้าอะไรสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้และมือของเขาถูกผูกมัดด้วยตัวละครในชีวิตจริงหรือสตูดิโอมากเพียงใด แต่ตัวละครหลักกลายเป็นเบื้องหลังและสิ่งที่อยู่ข้างหน้าคือความขัดแย้งที่ "เคลือบน้ำตาล" ของ ผู้หญิงที่มีความหลงใหลในการขับรถและสถานที่ที่สังคมและครอบครัวของเธอพยายามจะขังเธอไว้ อย่างไรก็ตาม แม้แต่ความหลงใหลของเธอก็ไม่ได้กระจายออกไปสู่ผู้ชมเท่าที่ควร ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าความสำเร็จของ Penny Chenery และสำนักเลขาธิการถูกย่อเล็กลงและวางลงในกล่องเล็กๆ ที่สวยงามและเรียบร้อยซึ่งเหมาะสำหรับแม่บ้านตัวน้อยและม้าตัวน้อยที่น่ารักของเธอ ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันเป็นคนที่ถูกบีบ เพราะฉันอยากให้ทุกคนแบ่งปันความรู้สึกที่ฉันมีต่อความกล้าเมื่อม้าตัวนี้วิ่ง เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จ เขาและเจ้าของต้องกล้าหาญอย่างเต็มที่ที่จะอยู่เหนือการปฏิเสธและโอกาสอันท่วมท้นที่อยู่รอบตัวพวกเขา

Diane Lane เป็นหนึ่งในนักแสดงหญิงที่ฉันชื่นชอบ อย่างไรก็ตาม บทบาทของเธอทำให้ฉันสงสัยในตัวละคร ตัวอย่างเช่น เมื่อผู้หญิงพูดกับม้าของเธอ เธอทำมากกว่าการมองตาเขาสักสองสามวินาทีแล้วพูดว่า "ก็ได้" เมื่อผู้หญิงต้องการรู้อะไรบางอย่างจากม้าของเธอจริงๆ ที่เธอหายใจเข้า พวกเขาจะหายใจเข้าในขณะที่วิญญาณของพวกเธอโอบล้อมและอีกฝ่ายรู้ คุณจะเห็นมันบนใบหน้าของเขาและคุณจะเห็นมันบนใบหน้าของเธอโดยไม่ต้องพูดคำพูดของมนุษย์ นี่เป็นเหตุการณ์ที่หายากและพิเศษ แต่มันเกิดขึ้น และอาจนำพาภาพยนตร์เรื่องนี้ไปได้ หากคุณเคยเห็นไดแอน เลนใน "Unfaithful" คุณจะรู้ว่านี่คือนักแสดงที่สามารถถ่ายทอดการสื่อสารและอารมณ์แบบนี้มาสู่หน้าจอได้

ผู้ชมควรได้รับอนุญาตให้สัมผัสได้ถึงช่วงอารมณ์ที่ล้อมรอบทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการเตรียมม้าสำหรับการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พันธุ์แท้จะวิ่ง เพียงแค่ดูการแข่งม้าทางโทรทัศน์และคุณจะเห็นอารมณ์ที่แท้จริงที่คนเหล่านี้ระเบิดด้วยเมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน ทุกคนที่เกี่ยวข้องต้องเผชิญเรื่องมากมาย แต่ในภาพยนตร์เรื่องนี้ ทุกคนต้องรับมือกับความเครียดด้วยอารมณ์ที่สงบนิ่ง ไม่เคยห่างหายจากขนาดไปมากนัก เมื่อคุณคิดว่าใครบางคนจะแสดงความรู้สึกที่แท้จริง พวกเขาก็ขอโทษสำหรับมัน ชีวิตจริงก็น่าเกลียดพอๆ กับที่สวยงาม หากปราศจากความมืดมิดในยามค่ำคืน ผลงานชิ้นเอกทุกชิ้นต้องมีความแตกต่างอย่างมากเพื่อตอบสนองความต้องการทางอารมณ์ของผู้ฟัง

ฉันไม่โทษใคร ฉันแน่ใจว่าทุกคนที่เกี่ยวข้องพยายามอย่างเต็มที่ ฉันแค่แบ่งปันกับผู้อ่านถึงความผิดหวังในสิ่งที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นการยกย่องม้าที่สมควรได้รับ

Ron Turcotte กล่าวว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จับเรื่องราวได้ "ค่อนข้างดี" ฉันถามคุณว่า "สวยดี" เพียงพอสำหรับม้าแข่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยวิ่งบนลู่หรือไม่? หัวใจของสำนักเลขาธิการมีขนาดสองเท่าครึ่งของหัวใจม้าปกติ ฉันรู้สึกว่าการพรรณนาเรื่องราวของเขาควรจะเป็นสองเท่าครึ่งของภาพยนตร์ทั่วไป เขามอบทุกสิ่งที่เขามีให้กับเราเมื่อเขาวิ่งเบลมอนต์ แซงหน้าแชมซึ่งเป็นม้าที่ทำลายสถิติได้อย่างน่าทึ่งด้วยตัวเขาเอง เราไม่เป็นหนี้เขาเลยเหรอ ที่จะให้ทุกอย่างที่เรามีแก่เขา เพื่อดูว่าคนรุ่นหลังจะเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพื่อทำให้เขาเป็นคนที่เขาเป็นอย่างนั้นหรือ? พวกเราในฐานะวัฒนธรรมกลายเป็นคนเบื่อหน่ายจนไม่มีเวทมนตร์ในความจริงหรือไม่? มหากาพย์สามารถพบได้ในนิยายเท่านั้น? ฉันไม่เชื่อ