Son of Saul
ซาอูล เป็นชาวยิวฮังกาเรียนที่ถูกทหารนาซีจับตัวไปอยู่ในค่ายกักกันเอาช์วิตซ์ เขาถูกสั่งให้ใช้แรงงานในแผนกฌาปนกิจ นั่นก็คือ การทำลายศพของนักโทษยิวที่ตายหลังจากถูกส่งตัวไปสังหารหมู่ในห้องรมแก๊สพิษ จนวันหนึ่งเขาพบศพเด็กชายคนหนึ่งซึ่ง ซาอูล เชื่อว่ามันคือศพของลูกชายของเขา ซาอูล ตัดสินใจขโมยศพเด็กคนนั้นมา เพื่อนำไปประกอบพิธีทางศาสนาให้ถูกต้อง แต่ในค่ายกักกันอันแสนหฤโหด และมีทหารนาซีรักษาการณ์อย่างแน่นหนา ความตั้งใจของ ซาอูล ในครั้งนี้ จึงเดิมพันด้วยชีวิต.M.
IMDB : tt3808342
คะแนน : 8
“บุตรของซาอูล” เริ่มต้นด้วยภาพซ้อนที่ชวนให้หลงใหล ปี ค.ศ. 1944 ที่ค่ายกักกันเอาชวิทซ์-เบียร์เคเนา Saul Auslander (Géza Röhrig) สมาชิกคนหนึ่งของ Sonderkommando ของค่าย—นักโทษถูกบังคับให้ช่วยพวกนาซีทำลายล้างชาวยิว ดังนั้นจึงทำให้การตายของพวกเขาล่าช้าไปสองสามเดือน—เดินไปที่กล้องจากที่ไกลๆ ในป่าก่อนที่จะเข้าสู่จุดสนใจในที่สุด ศูนย์กลางของกรอบ จากที่นั่น ผู้กำกับและนักเขียนร่วมชาวฮังการี László Nemes ได้ติดตามซอลไปในขณะที่เขาทำงานประจำวันเพื่อต้อนคนมาใหม่ไปยังห้องเปลื้องผ้าและเข้าไปในห้องแก๊ส พวกเขาได้รับคำสัญญาเรื่องอาหารร้อนและงานที่ได้เงินดี ซึ่งซาอูลเคยได้ยินมานับครั้งไม่ถ้วนมาก่อน เห็นได้ชัดว่าไม่มีสิ่งใดที่มีไว้สำหรับคนเหล่านี้
Nemes อยู่ใกล้ๆ แสดงให้เราเห็นเฉพาะสิ่งที่ซอลเห็น ถ่ายภาพเขาจากด้านหลังหรือด้านข้าง สไตล์ดาร์เดนเนส ขณะที่เขาเดินอย่างตั้งใจไปยังแต่ละจุดหมาย ความสยดสยองยังคงอยู่รอบนอก เป็นภาพพร่ามัว แต่ไม่อาจเข้าใจได้ชัด เสียงเคาะและเสียงกรีดร้องจากด้านหลังประตูเหล็ก แขนขาที่เปลือยเปล่าและไร้ชีวิตชีวาถูกลากข้ามพื้นคอนกรีตเมื่อประตูเปิดขึ้นอีกครั้ง ข้อเสนอแนะของความทุกข์นั้นไม่มั่นคงมากกว่าการหมกมุ่นอยู่กับมัน ซาอูลไม่ตอบสนองต่อสิ่งใด ใบหน้าของเขายังคงอดทนไม่สะทกสะท้าน
ทันทีที่เรารู้ว่าเราอยู่ในมือของผู้กำกับที่ต้องการบอกเล่าเรื่องราวของความหายนะจากมุมมองที่ต่างไปจากที่เราเคยเห็นในภาพยนตร์: เป็นส่วนตัวและใกล้ชิดยิ่งขึ้น “Son of Saul” เป็นภาพยนตร์ที่ต้องใช้ความเอาใจใส่และความอดทน โดยมีสคริปต์จาก Nemes และ Clara Royer ที่มักไม่มีคำพูดหรือกระซิบ หากคุณไม่ใช่แฟนของความคลุมเครือ ไม่ว่าจะจากการเล่าเรื่องหรือมุมมองทางศีลธรรม คุณอาจมีปัญหาที่นี่ แต่นี่เป็นเพียงความอัศจรรย์ของการสร้างภาพยนตร์ที่ควบคุมได้—วิสัยทัศน์ที่กล้าแสดงออกด้วยความเรียบง่ายที่ทรงพลัง และการเปิดตัวที่มั่นใจอย่างน่าประทับใจจากทั้ง Nemes และ Röhrig ในฐานะดาราของเขา
Röhrigมีภารกิจที่ยุ่งยากในการแบกรับเรื่องราวนี้ไว้บนบ่าของเขา—และเราไปกับเขา—โดยที่ไม่ต้องแสดงอารมณ์หรือพูดอะไรมาก เป็นการแสดงทางกายภาพพอ ๆ กับอารมณ์ที่เงียบ ๆ เขาต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าชายคนนี้เป็นใครด้วยท่าทาง ท่าทาง และพลังของเขาเป็นหลัก ซาอูลมีไหวพริบและมีไหวพริบ เป็นคุณลักษณะที่เขาต้องใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อเอาชีวิตรอดในช่วงสองสามวันที่บาดใจ เป็นอีกครั้งที่เวลามืดมน เช่นเดียวกับองค์ประกอบหลายอย่างของ “บุตรของซาอูล” บางครั้งตัวตนก็ไม่ชัดเจน แม้แต่ตัวละครที่มีบทบาทสำคัญ บางทีนั่นอาจเป็นความตั้งใจ - ความพยายามของ Nemes เพื่อแนะนำความโกลาหลทางจิตวิทยาที่สามารถมีอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นระบบที่โหดร้ายเช่นนี้