The Age of Adaline อดาไลน์ หยุดเวลา รอปาฏิหาริย์รัก

มีหนังไม่กี่เรื่องที่จะเปลี่ยนจาก "เอ๊ะ" เป็น "ว้าว" "ยุคแห่งอดาลีน" เป็นหนึ่งในนั้น

เบลค ไลฟ์ลี นักแสดงสาวจากเรื่อง "Gossip Girl" รับบทเป็นหญิงสาวที่ได้พบและสูญเสียสามีของเธอระหว่างการก่อสร้างสะพานโกลเดนเกต จากนั้นก็รอดชีวิตจากซากรถได้อย่างปาฏิหาริย์และกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะที่มีหน้าตาเยือกเย็นเมื่ออายุ 28 ปี เธอ สามารถถูกฆ่าได้ แต่เธอจะไม่มีวันตายด้วยสาเหตุตามธรรมชาติหรือยอมจำนนต่อการทำลายล้างของเวลา ซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับลูกสาวของเธอ (แสดงเป็นหญิงชราโดย Ellen Burstyn) เป็นเทพนิยายหรือภาพยนตร์สยองขวัญ (มันเป็นหนังประเภทแวมไพร์ที่ไม่ดูดเลือด) อดาลีนใช้เวลาที่เหลือในชีวิตวิ่งหนีจากสิ่งกีดขวางทุกประเภท เมื่อใดก็ตามที่ใครก็ตามที่รู้สึกว่าเธอไม่เคยแก่ชราและสงสัยว่ามีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ เธอจะแอบหนีไปในตอนกลางคืนและเริ่มต้นใหม่ในฐานะคนอื่น
ฟังดูน่าสนใจกว่าที่เล่นอย่างน้อยในตอนแรก ตามที่เขียนโดย J. Mills Goodloe และ Salvador Paskowitz และกำกับโดย Lee Toland Krieger เรื่อง "Adaline" เริ่มต้นด้วยความหล่อแต่เฉื่อยอย่างมาก การบรรยายเรื่องหนังสือนิทานเรื่องบุคคลที่สามเลื่อนเข้าและออกตามต้องการ ภาพแม้จะถ่ายด้วยสเปเชียลเอฟเฟกต์ในเทพนิยายและการสร้างสรรค์ใหม่อย่างพิถีพิถันของทิวทัศน์เมือง รถ และเครื่องแต่งกายในสมัยก่อน ให้ความรู้สึกเหมือนวรรณกรรมมากกว่าภาพยนตร์: สไลด์โชว์ที่แสดงนวนิยายที่ไม่เคยมีมาก่อน การแคสต์ลีดไม่ได้เพิ่มประกายใดๆ มีชีวิตชีวาเป็นความงามที่ทรงตัว แต่บทละครถือว่าตัวละครของเธอเป็นตุ๊กตาที่ไม่มีชีวิตภายในที่มองเห็นได้ และนักแสดงหญิงไม่ได้ทำอะไรเพื่อขัดแย้งกับความประทับใจนั้น เธอไม่ได้แย่ ไม่ดี แค่มีความสามารถ และปัจจุบัน (มีบางช่วงที่การบรรยายในหนังสือนิทานกระตุ้นให้เกิด "Amelie" และ "A Very Long Engagement" ซึ่งก็รักษานางเอกของพวกเขาไว้เสมอ แต่ Lively ไม่ใช่ Audrey Tatou)

Michiel Huisman ไม่มีอะไรดีไปกว่า Ellis Jones ชายคนแรกที่ชนะใจ Adaline ในรอบหลายทศวรรษ แม้ว่าเขาจะแสดงความสามารถพิเศษที่ไม่ธรรมดาใน "Treme" และ "Game of Thrones" ของ HBO แต่เขาก็ขอให้เล่นเป็นผู้ชายแบบดั้งเดิมในปี 2015 ที่นี่: เรือในฝันที่อ่อนโยนพร้อมดวงตาที่อ่อนโยน เคราและหนวดที่ตัดแต่งอย่างดี และกล้ามหน้าท้องที่แข็งกระด้าง . เอลลิสต้องการให้พวกเขาใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกัน แต่อดาลีน (ซึ่งตอนนี้ไปตามเจนนี่) ไม่สามารถหาความกระวนกระวายที่จะบอกเขาว่าทำไมสิ่งนี้ถึงไม่เกิดขึ้น เธอน่ารัก เขาน่ารัก พวกเขาอยู่ด้วยกันไม่ได้ มันเป็นสถานการณ์ที่น่าเศร้า แต่ไม่มีความตึงเครียดในนั้น
จากนั้นแฮร์ริสัน ฟอร์ดและเคธี เบเกอร์ก็ปรากฏตัวขึ้นในฐานะพ่อแม่ของเอลลิส วิลเลียมและเคธี่ โจนส์ ซึ่งแต่งงานกันมาสี่สิบปีแล้ว ทันใดนั้น "The Age of Adaline" ก็ล็อคโทนที่ถูกต้องและไม่ค่อยผิดพลาด วิลเลียมรู้สึกประทับใจกับความคล้ายคลึงของเจนนี่กับอดาลีนผู้เป็นที่รักที่สูญเสียไป ซึ่งเขามีความสัมพันธ์สั้นๆ แต่เข้มข้นในช่วงทศวรรษ 60 Adaline ถูกวิลเลียมสั่นสะท้านราวกับอยู่กับเธอ จากนั้นเธอก็ฟื้นและบอกว่าอดาลีนเป็นแม่ของเธอ และเธอเสียชีวิตไปนานแล้ว แทนที่จะกลบเกลื่อนสถานการณ์ การโกหกส่งวิลเลียมเข้าสู่วงเหล้าแห่งการดื่มสุรา เหตุการณ์ย้อนหลังที่เจ็บปวด และคำสารภาพที่น่าอึดอัดใจที่ทำให้ภรรยาของเขาต้องเสียเปรียบ “คุณควรเห็นหน้าเธอเมื่อคุณพูดถึงเธอ” เธอบอกเขา เราได้เห็นหน้าเขาแล้ว มันทำลายล้าง เสียงของฟอร์ด—ลึกอยู่เสมอ ลดระดับอ็อกเทฟลงหนึ่งอ็อกเทฟตามอายุ และอีกเสียงหนึ่งโดยความปรารถนาของวิลเลียม—ยิ่งมีพลังมากขึ้น นี่คือผลงานที่ดีที่สุดของ Ford ตั้งแต่ "The Fugitive" อาจเป็นตั้งแต่ "Witness"