The Air I Breathe

ฉันได้อ่านบทวิจารณ์ที่ไม่ดีหลายเรื่องสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ก่อนที่จะได้ลงมือทำจริง แต่ยังคงมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ขณะที่ฉันนั่งดูมัน โชคดีที่คนบางคนมีความสามารถในการนั่งดูหนังด้วยใจที่เปิดกว้าง และจากนั้นก็สร้างความคิดเห็นของตนเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันทำจริงๆ

สิ่งที่ฉันเห็นไม่ใช่การแสดงภาพ "การประชดราคาถูก" ซึ่งผู้ดูอาศัยอยู่ใน "โลกของเกลลาร์" สิ่งที่ฉันเห็นคือความอุตสาหะที่สร้างสรรค์ในการเชื่อมโยงคนแปลกหน้าสี่คนผ่านอารมณ์สำคัญสี่อารมณ์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผ่านอารมณ์เหล่านี้ ทุกคนเชื่อมโยงถึงกัน ไม่ว่าพวกเขาจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม นี่คือสิ่งที่นักสังคมวิทยาศึกษาและพูดคุยกันทุกวัน

บทนี้แสดงอย่างน่าตื่นเต้นโดยนักแสดงนำ (เบรนแดน เฟรเซียร์, ซาราห์ มิเชลล์ เกลลาร์, แอนดี้ การ์เซีย, เควิน เบคอน, ฟอเรสต์ วิทเทเกอร์) ที่รวมเอาเรื่องราวที่เฉียบขาดและดำเนินไปอย่างรวดเร็ว พร้อมด้วยเสียงหวือหวาเศร้าสร้อย ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเกลลาร์เท่านั้น เธอแสดงการแสดงที่บีบหัวใจเหมือนทริสต้า แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้อุทิศให้กับการ์เซีย เฟรเซียร์ และเบคอนมากพอๆ กับสำหรับเธอ การแสดงแต่ละครั้งมีค่าเท่ากับทองคำ - การ์เซียน่ากลัวในฐานะหัวหน้ามาเฟีย "นิ้ว" Frasier ดึงหัวใจของคุณด้วยการลาออกเพื่อชะตากรรมอันเลวร้ายของผู้คนรอบตัวเขาและเบคอนและวิเทเกอร์จะได้รับความเห็นอกเห็นใจจากคุณอย่างแน่นอน ความสิ้นหวังของพวกเขา

สิ่งเดียวที่ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความผิดคือการปลุกระดมอารมณ์และความคิดจากผู้ชม - และนั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะดูมันตั้งแต่แรกใช่หรือไม่