The Lovely Bones | สัมผัสแค้นจากสวรรค์

"The Lovely Bones" เป็นภาพยนตร์ที่น่าเสียดาย หากคุณเป็นเด็กหญิงอายุ 14 ปีที่ถูกฆาตกรต่อเนื่องข่มขืนและฆ่าอย่างทารุณ คุณมีอะไรมากมายให้ตั้งตารอ คุณสามารถรวมตัวกันบนสวรรค์กับเหยื่อวัยรุ่นคนอื่นๆ ของฆาตกรคนเดียวกัน และจ้องมองสมาชิกในครอบครัวของคุณอย่างเมตตาขณะที่พวกเขาคร่ำครวญถึงคุณและตระหนักว่าคุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเพียงใด แน่นอน คุณคิดถึงเพื่อนของคุณ แต่เพื่อนที่เสียชีวิตของคุณมาเต้นรำเพื่อทักทายคุณในทุ่งหญ้าดอกไม้ป่า แล้วมันเจ๋งแค่ไหน?

ดูเหมือนว่าผู้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้จะมีความคิดเล็กน้อยเกี่ยวกับจิตวิทยาของเด็กสาววัยรุ่น น้อยกว่าถึงความเป็นไปได้ว่าไม่มีสวรรค์ และไม่มีเลยแม้แต่น้อยสำหรับความเป็นไปได้ที่ว่าถ้ามี มันจะไม่เหมือนกับการรวมตัวใหม่ที่มีความสุข เพื่อนเฟสบุ๊ค. ในเวอร์ชันของเหตุการณ์ ฆาตกรต่อเนื่องเกือบจะถูกมองว่าเป็นวีรบุรุษในการปลดปล่อยสาว ๆ เหล่านี้จากความเจ็บปวดที่น่าเบื่อหน่ายในการเติบโตขึ้นและส่งพวกเขาไปยัง Elysian Fields โดยตรง เอฟเฟกต์หลักของภาพยนตร์เรื่องนี้คือทำให้ฉันกระวนกระวายใจ

ขึ้นอยู่กับหนังสือขายดีของ Alice Sebold ที่ทุกคนดูเหมือนจะอ่านเมื่อสองสามปีก่อน ฉันหวังว่ามันจะไม่ซื่อสัตย์ต่อหนังสือ ถ้าเป็นเช่นนั้น คนอเมริกันหลายล้านคนก็น่ากลัว การฆาตกรรมคนหนุ่มสาวเป็นโศกนาฏกรรม ฆาตกรคือสัตว์ประหลาด และทำให้เหยื่อเป็นผู้บรรยายที่ไพเราะและอ่อนหวานนั้นช่างน่าขนลุก หนังเรื่องนี้ขายปรัชญาที่ว่าแม้แต่สิ่งชั่วร้ายก็ยังเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า และตอนนี้เหยื่อของพวกเขาก็มีความสุขมากขึ้น ไม่ดีเหรอที่จะคิดอย่างนั้น ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าพวกเขาไม่เกิดขึ้นเลย แต่ถ้าทำจริงจะแสร้งทำเป็นว่าไม่เจ็บทำไม? สาวๆพวกนั้นตายแล้ว

อย่างไรก็ตาม ฉันมั่นใจว่านวนิยายของ Sebold นั้นเขียนได้ดีและละเอียดอ่อน ฉันคิดว่าผู้กำกับปีเตอร์ แจ็คสัน ได้บิดเบือนองค์ประกอบเพื่อให้เข้ากับ "วิสัยทัศน์" ของเขาเอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับเอฟเฟกต์พิเศษเกือบเท่าๆ กับในไตรภาคเรื่อง "Lord of the Rings" วิธีที่มีประโยชน์มากกว่าในการจัดการกับเนื้อหานี้ก็คือการแสดงที่ช่างสังเกตและละเอียดอ่อนในบทภาพยนตร์ที่รอบคอบ ไม่ใช่เรื่องน่ายินดี บางทีทีมของแจ็คสันอาจทำผิดพลาดเพราะกลัวว่านิยายจะมืดเกินไป แต่ผู้อ่านหลายล้านคนต้องรู้ว่ามันไม่ใช่แบบนี้ กลุ่มเป้าหมายอาจเป็นเด็กสาววัยรุ่นที่ถูกสาปแช่ง -- กลุ่ม "ทไวไลท์"

เจ้าของกระดูกน่ารักชื่อ ซูซี่ แซลมอน (เซียร์ชา โรแนน นักแสดงสาวที่เก่งมาก สวรรค์ที่ซูซี่ครอบครองนั้นดูคล้ายกับโลกแห่งพลังแห่งดอกไม้ในจินตนาการที่ซึ่งเธออาจจินตนาการถึงซึ่งถูกฆาตกรรมในปี 1973 สำหรับฉันแล้ว สวรรค์โดยนิยามภายนอกเวลาและสถานที่ จะไม่มีสีและไม่มีสี จะเป็นสภาวะที่ไม่มีความรู้สึก และจะไม่มีความคิดอยู่ที่นั่นนับประสาการบรรยาย ในชั่วนิรันดร์ที่ใช้อยู่ต่อหน้าความดีอันไม่มีขอบเขต คุณอย่าคิดไปเองว่า "มนุษย์! คุณก็แค่เป็น ฉันมีนักเทววิทยามากมายอยู่ข้างฉันที่นี่

แต่ไม่มี. จากฉากในภาพยนตร์ของเธอ Valhalla ซูซี่จ้องมองขณะที่แม่ของเธอ (ราเชล ไวส์ซ) โศกเศร้าและพ่อของเธอ (มาร์ค วอห์ลเบิร์ก) พยายามไขคดีนี้ด้วยตนเอง มีกรณีไม่มากนักที่จะแก้ไข เรารู้ว่าใครคือฆาตกรที่เกือบจะรอดมาได้ และภายใต้กฎเศรษฐกิจแห่งตัวละคร นั่นคือสิ่งที่เขาต้องเป็น เพราะ (ก) เขารับบทโดยดาราภาพยนตร์ที่ไม่จำเป็น และ ไม่มีใครอีกแล้ว ในภาพยนตร์อาจเป็นได้

นี่คือสิ่งที่หวานอมขมกลืน Weisz และ Wahlberg มีประสิทธิภาพในฐานะพ่อแม่ เนื่องจากดอกไม้ไฟส่วนใหญ่อยู่ชั้นบนพร้อมเอฟเฟกต์พิเศษ ทั้งหมดที่พวกเขาต้องทำก็คือการเชื่อพ่อแม่ที่สูญเสียลูกสาวไป พวกเขาทำด้วยสัมผัสที่ละเอียดอ่อน เรายังได้พบกับคุณยายคนหนึ่งของซูซี่ (ซูซาน ซาแรนดอน) นักดื่มที่ไม่ฉลาดซึ่งเข้ามาช่วยเหลือการ์ตูนเรื่องขำๆ ในแบบฉบับของเชคสเปียร์ที่โศกนาฏกรรมทุกเรื่องต้องการตัวตลก ก็เธอดีเหมือนกัน หนังเรื่องนี้ทั้งหมดเป็นความผิดของแจ็คสัน

มันไม่ได้ล้มเหลวเพียงเพราะฉันสงสัยว่าข้อความของมัน มันล้มเหลวตามเงื่อนไขของตัวเอง ไม่ใช่เรื่องน่าเชื่อทางอารมณ์ว่าผู้หญิงคนนี้ซึ่งมีประสบการณ์เหล่านี้และถูกกำหนดให้มีอายุ 14 ปีตลอดไป (แม้ว่าจะทำความสะอาดและเตรียมเสื้อผ้าใหม่) จะทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตบนสวรรค์นี้ จะเหลืออะไรให้เราสงสาร? เราทุกคนควรจะจบลงเหมือนเธอ และยิ่งเร็วยิ่งดี ไม่ควรหลังจากถูกข่มขืนและฆ่า