The Marksman คนระห่ำ พันธุ์ระอุ

ถึงเวลาสำหรับ Liam Neesoning ประจำปีของคุณแล้ว: ประเพณีภาพยนตร์ที่ดาราที่ช่ำชองเล่นเป็นตัวละครที่มีขนดกพร้อมชุดทักษะเฉพาะซึ่งมีประโยชน์ในการจัดส่งคนเลวและช่วยเหลือคนดี แต่การเข้าสู่ประเภทย่อย “The Marksman” ในปีนี้นั้นค่อนข้างธรรมดา

ตัวละครที่นีสันเล่นหรือใครก็ตามในภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มีอะไรมาก เรื่องราวนั้นบาง ความใจจดใจจ่อก็จืดจาง และซีเควนซ์แอ็กชันก็ไม่ได้รับแรงบันดาลใจ ผู้กำกับโรเบิร์ต ลอเรนซ์ ดูเหมือนจะมุ่งเป้าไปที่ภาพยนตร์ประเภทชายแก่ที่ทำหน้าที่ในภารกิจที่คลินต์ อีสต์วูด กำกับและนำแสดงในช่วงหลัง ซึ่งสมเหตุสมผล เนื่องจากลอเรนซ์ได้ผลิตภาพยนตร์อีสต์วูดหลายเรื่องในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา รวมถึง “Million Dollar Baby” และ “Gran Torino” และกำกับเขาใน “Trouble With the Curve” แต่ถึงแม้ความแวววาวของหนังแบบนั้นจะอยู่ที่นี่—อาจจะมากเกินไป เมื่อพิจารณาจากเนื้อหาแล้ว— เนื้อหาก็ขาดหายไปอย่างมาก และถึงแม้เขาจะปรากฏตัวอย่างน่าเกรงขาม แต่ดูเหมือนว่า Neeson จะเคลื่อนไหวแม้ในขณะที่เขากำลังเตะตูด

Neeson รับบทเป็น เจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ จิม แฮนสัน นาวิกโยธินและทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนามที่ใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบในรัฐแอริโซนาตอนใต้ตามแนวชายแดนของเม็กซิโก เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง และเขาใช้เวลาอยู่กับสุนัขที่ไว้ใจได้ แจ็คสัน ลาดตระเวนทรัพย์สินที่เขาตกอยู่ในอันตรายที่จะสูญเสียธนาคาร ในตอนเริ่มต้นของภาพยนตร์ เราเห็นเขาขับรถไปตามถนนที่เต็มไปด้วยฝุ่นในรถกระบะพร้อมกับปืนลูกซองสำหรับสุนัขของเขา ขณะที่พระอาทิตย์ตกดินอาบไล้ภูมิทัศน์ทะเลทรายด้วยแสงอันอบอุ่น ธงชาติอเมริกันโบกสะบัดอยู่เบื้องหน้าขณะที่เขาเข้าใกล้บ้านเล็กๆ ของเขา ผู้กำกับภาพ มาร์ค แพตเทน ถ่ายภาพความรักชาตินี้ราวกับว่ามันเป็นโฆษณาของรถบรรทุกเชฟวี่ สิ่งเดียวที่ขาดหายไปคือบ็อบ ซีเกอร์ร้องเพลง “Like a Rock”

แต่ความสงบสุขของจิมพังทลายเมื่อแม่และลูกชายข้ามรั้วข้ามพรมแดนไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาจากเม็กซิโกผ่านรั้วที่ติดกับที่ดินของเขา พวกเขากำลังหนีจากกลุ่มพันธมิตรที่ชั่วร้าย และเมื่อแม่ถูกยิง จิมก็ตกลงตามความปรารถนาที่ใกล้ตายของเธอที่จะให้เขาดูแลมิเกล (จาค็อบ เปเรซ) เด็กชายทวีคูณของเธอ ที่น่าสนใจคือจิมไม่มีจุดยืนทางการเมืองว่าพวกเขาควรจะเข้ามาในประเทศในลักษณะนี้หรือไม่ เป็นนักปฏิบัตินิยม เขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับโอกาสที่จะจัดการกับศพในทรัพย์สินของเขาเมื่อผู้อพยพยอมจำนนต่อช่วงระยะการเดินทางที่ยากลำบากนี้

เข้าใจดีว่าเด็กคนนี้ถูกเขย่าจนเงียบงัน แต่คำปราศรัยในชิคาโกที่เขียนบนกระดาษแผ่นหนึ่งระบุว่าจิมต้องพาเขาไปพบกับครอบครัวของเขาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม จิมยังคงพูดภาษาสเปนไม่ได้หลังจากอาศัยอยู่ตามชายแดนเม็กซิกันมาหลายปี แท้จริงแล้ว ขอบเขตของคำศัพท์ของเขาคือ "ครอบครัว" และ "คอมิดา" ซึ่งดูไม่น่าเป็นไปได้และขาดความรับผิดชอบ เขาพูดกับเด็กชายด้วยภาษาอังกฤษที่หงุดหงิด พูดเกินจริง และตกลงอย่างไม่เต็มใจกับการเดินทางครั้งนี้ โดยคิดว่ากระเป๋าเป้ที่เต็มไปด้วยเงินสดที่แม่มอบให้เขาสามารถช่วยเขาชำระหนี้ได้

ตรงกันข้ามกับภาพยนตร์เรื่อง “Taken” ครั้งนี้เขาเป็นคนถ่าย แม้ว่าจะมีสาเหตุที่ดีก็ตาม “นักแม่นปืน” ส่วนใหญ่พบว่าจิม มิเกล และแจ็คสันกำลังเดินทางจากแอริโซนาไปยังอิลลินอยส์ จอมวายร้ายกลุ่มหนึ่ง นำโดยฮวน ปาโบล ราบาที่เหนือชั้น อีกครั้ง ตัวละครเหล่านี้เป็นแบบแผนแบนๆ ของพวกอันธพาลชาวเม็กซิกันที่มีความรุนแรง สคริปต์จาก Lorenz, Chris Charles และ Danny Kravitz ไม่สนใจที่จะสำรวจพวกเขาอีกต่อไป แม้แต่มิเกลซึ่งอยู่หน้าจอเกือบตลอดเวลา ก็ไม่ได้พัฒนาเกินกว่าคุณลักษณะง่ายๆ สองสามอย่าง เช่น ความหวาน ความกลัว และความรักของป๊อปทาร์ต (อย่างไรก็ตาม เขาครุ่นคิดมากพอที่จะพาแจ็คสันไปเดินเล่นในช่วงเช้าตรู่ขณะที่จิมยังนอนจิบวิสกี้อยู่ตั้งแต่เมื่อคืนก่อน แต่ขอเตือนว่า ฉากต่อมาที่เกี่ยวข้องกับสุนัขนั้นทำให้เครียดที่สุดในหนังทั้งเรื่อง และ ไม่จำเป็นที่สุด เนื่องจากเราทราบดีอยู่แล้วว่าผู้ไล่ตามนั้นอันตรายแค่ไหน)