The Soloist
เรื่องย่อ : The Soloist
ในปี 2548 สิ่งเดียวที่ทำร้ายคอลัมนิสต์ของลอสแองเจลีสไทมส์ สตีฟ โลเปซ มากกว่าใบหน้าของเขาจากอุบัติเหตุทางจักรยานครั้งล่าสุดคือความต้องการเร่งด่วนในการคิดเรื่องราว นั่นคือตอนที่เขาค้นพบ Nathaniel Ayers นักดนตรีข้างถนนที่ป่วยทางจิตและไร้บ้านซึ่งมีพรสวรรค์พิเศษแม้ผ่านเครื่องดนตรีที่หักครึ่งของเขา ด้วยแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของเขา โลเปซจึงเขียนบทความชุดหนึ่งเกี่ยวกับเอเยอร์สและพยายามทำสิ่งต่างๆ ให้มากขึ้นเพื่อช่วยให้ทั้งเขาและคนรุ่นล่างในแอลเอมีชีวิตที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตาม ความตั้งใจที่ดีของโลเปซยังคงดำเนินต่อไปตามความเป็นจริงอันยากลำบากของความแข็งแกร่งของปีศาจส่วนตัวของเอเยอร์ และความอยุติธรรมทางสังคมที่ใหญ่กว่าที่คนเร่ร่อนต้องเผชิญ ไม่ว่า Lopez และ Ayers จะต้องหาวิธีเอาชนะความวิตกกังวลและความผิดหวังที่ลึกซึ้งที่สุดเพื่อหวังว่าจะมีอนาคตที่สดใสสำหรับทั้งคู่
ในปี 2548 สิ่งเดียวที่ทำร้ายคอลัมนิสต์ของลอสแองเจลีสไทมส์ สตีฟ โลเปซ มากกว่าใบหน้าของเขาจากอุบัติเหตุทางจักรยานครั้งล่าสุดคือความต้องการเร่งด่วนในการคิดเรื่องราว นั่นคือตอนที่เขาค้นพบ Nathaniel Ayers นักดนตรีข้างถนนที่ป่วยทางจิตและไร้บ้านซึ่งมีพรสวรรค์พิเศษแม้ผ่านเครื่องดนตรีที่หักครึ่งของเขา ด้วยแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของเขา โลเปซจึงเขียนบทความชุดหนึ่งเกี่ยวกับเอเยอร์สและพยายามทำสิ่งต่างๆ ให้มากขึ้นเพื่อช่วยให้ทั้งเขาและคนรุ่นล่างในแอลเอมีชีวิตที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตาม ความตั้งใจที่ดีของโลเปซยังคงดำเนินต่อไปตามความเป็นจริงอันยากลำบากของความแข็งแกร่งของปีศาจส่วนตัวของเอเยอร์ และความอยุติธรรมทางสังคมที่ใหญ่กว่าที่คนเร่ร่อนต้องเผชิญ ไม่ว่า Lopez และ Ayers จะต้องหาวิธีเอาชนะความวิตกกังวลและความผิดหวังที่ลึกซึ้งที่สุดเพื่อหวังว่าจะมีอนาคตที่สดใสสำหรับทั้งคู่
IMDB : tt0821642
คะแนน : 8
ก่อนอื่น ฉันต้องบอกว่าฉันคุ้นเคยกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว โดยเคยทำงานในตัวเมือง LA มา 19 ปีแล้ว และได้เห็นคุณ Ayers และเชลโล่ของเขาหลายครั้งในช่วงที่ 3 และ Hill Sts ฉันยังอ่านคอลัมน์ของ Lopez ใน Times มาหลายปีแล้ว และติดตามคอลัมน์นี้ด้วยความสนใจและความพึงพอใจ การสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องราวแบบนี้ช่วยฟื้นความเชื่อของฉันในฮอลลีวูดให้กลับมาอีกครั้ง นอกเหนือจากเรื่องไร้สาระที่ผุดขึ้นทุกปี
Downey Jr และ Foxx เล่นเป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์และชายเร่ร่อนที่มารวมตัวกันในลักษณะที่ไม่ธรรมดาที่สุด Downey เป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ที่กำลังมองหาบางสิ่งที่เป็นต้นฉบับและน่าสนใจที่จะเขียนถึง เขาพบมันเมื่อเขาเห็น Foxx เล่นเครื่องสายที่ทุบอย่างสวยงามตามถนน 3rd ในใจกลางเมือง LA Foxx อยู่ที่นั่นมาหลายปีแล้ว แต่ในวันนี้ดึงดูดสายตาของคอลัมนิสต์เพราะคอลัมนิสต์กำลังประสบกับความยากลำบากและข้อสงสัยเกี่ยวกับตำแหน่งของเขาเอง เขาเริ่มเขียนเกี่ยวกับชายผู้มีความสามารถแต่มีปัญหาผู้นี้ ผู้ซึ่งเติมอากาศที่มีกลิ่นเหม็นรอบตัวเขาด้วยความกลมกลืน พวกเขากลายเป็นเพื่อนกัน แต่จำไว้ว่านี่ไม่ใช่นิยาย มิตรภาพกระทบกระเทือนมากมายที่ดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้ นาธาเนียล เอเยอร์ (ตัวละครของฟอกซ์) อาจเป็นนักดนตรีที่เก่งกาจและมีการศึกษา แต่เขาต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการจิตเภทที่แสดงออกได้ทุกเมื่อ ตัวละครของดาวนีย์ยอมรับสิ่งนี้ เนื่องจากเป็นการเพิ่มความน่าสนใจให้กับคอลัมน์ของเขา จากนั้นเขาก็ยอมรับมันในระดับบุคคล มิตรภาพของพวกเขาจะกลายเป็นความจริงและมีความหมายในที่สุด คุณรู้สึกว่าตัวละครของดาวนีย์ต้องการมิตรภาพมากกว่าคนจรจัดของฟ็อกซ์ ในท้ายที่สุด โลเปซจากดาวนีย์สามารถเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน โลเปซมองเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน โลเปซมองเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน
Downey Jr และ Foxx เล่นตัวละครของพวกเขาจนเกือบจะสมบูรณ์แบบและภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาอย่างเชี่ยวชาญในการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง เยี่ยมมากที่ได้เห็นผู้กำกับโจ ไรท์ เล่าเรื่องร่วมสมัยอย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับผลงานก่อนหน้านี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราสงสัยว่ามีนาธาเนียลเอเยอร์อีกกี่คนที่ซุ่มซ่อนอยู่ตามท้องถนน? ชีวิตเป็นสิ่งที่มันเป็นแน่นอนเราจะไม่มีวันรู้ ความงดงามของหนังเรื่องนี้คือสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าสามารถเกิดขึ้นได้อย่างไรเมื่อพบนาธาเนียล เอเยอร์เพียงคนเดียวหลังจากหายไปหลายปี ไม่มีการเคลือบน้ำตาล เอเยอร์ไม่ได้ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์และกลับเข้าสู่สังคมกระแสหลัก แต่กระแสหลักยอมรับเขาในสิ่งที่เขาเป็นและสิ่งที่เขาเสนอและเริ่มบูรณาการเขาให้ดีที่สุด ภาพยนตร์เรื่องนี้จะปรากฏขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อถึงเวลามอบรางวัลในปีหน้า
Downey Jr และ Foxx เล่นเป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์และชายเร่ร่อนที่มารวมตัวกันในลักษณะที่ไม่ธรรมดาที่สุด Downey เป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ที่กำลังมองหาบางสิ่งที่เป็นต้นฉบับและน่าสนใจที่จะเขียนถึง เขาพบมันเมื่อเขาเห็น Foxx เล่นเครื่องสายที่ทุบอย่างสวยงามตามถนน 3rd ในใจกลางเมือง LA Foxx อยู่ที่นั่นมาหลายปีแล้ว แต่ในวันนี้ดึงดูดสายตาของคอลัมนิสต์เพราะคอลัมนิสต์กำลังประสบกับความยากลำบากและข้อสงสัยเกี่ยวกับตำแหน่งของเขาเอง เขาเริ่มเขียนเกี่ยวกับชายผู้มีความสามารถแต่มีปัญหาผู้นี้ ผู้ซึ่งเติมอากาศที่มีกลิ่นเหม็นรอบตัวเขาด้วยความกลมกลืน พวกเขากลายเป็นเพื่อนกัน แต่จำไว้ว่านี่ไม่ใช่นิยาย มิตรภาพกระทบกระเทือนมากมายที่ดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้ นาธาเนียล เอเยอร์ (ตัวละครของฟอกซ์) อาจเป็นนักดนตรีที่เก่งกาจและมีการศึกษา แต่เขาต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการจิตเภทที่แสดงออกได้ทุกเมื่อ ตัวละครของดาวนีย์ยอมรับสิ่งนี้ เนื่องจากเป็นการเพิ่มความน่าสนใจให้กับคอลัมน์ของเขา จากนั้นเขาก็ยอมรับมันในระดับบุคคล มิตรภาพของพวกเขาจะกลายเป็นความจริงและมีความหมายในที่สุด คุณรู้สึกว่าตัวละครของดาวนีย์ต้องการมิตรภาพมากกว่าคนจรจัดของฟ็อกซ์ ในท้ายที่สุด โลเปซจากดาวนีย์สามารถเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน โลเปซมองเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน โลเปซมองเห็นผลในเชิงบวกที่งานของเขาทำให้คนเร่ร่อนเดือดร้อน แต่เขาก็ยังสงสัยเป็นการส่วนตัวว่าเขาทำให้นาธาเนียลดีขึ้นแค่ไหน...? ภาพสะท้อนของเขาทำให้เราคิดเช่นกัน
Downey Jr และ Foxx เล่นตัวละครของพวกเขาจนเกือบจะสมบูรณ์แบบและภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาอย่างเชี่ยวชาญในการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง เยี่ยมมากที่ได้เห็นผู้กำกับโจ ไรท์ เล่าเรื่องร่วมสมัยอย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับผลงานก่อนหน้านี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราสงสัยว่ามีนาธาเนียลเอเยอร์อีกกี่คนที่ซุ่มซ่อนอยู่ตามท้องถนน? ชีวิตเป็นสิ่งที่มันเป็นแน่นอนเราจะไม่มีวันรู้ ความงดงามของหนังเรื่องนี้คือสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าสามารถเกิดขึ้นได้อย่างไรเมื่อพบนาธาเนียล เอเยอร์เพียงคนเดียวหลังจากหายไปหลายปี ไม่มีการเคลือบน้ำตาล เอเยอร์ไม่ได้ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์และกลับเข้าสู่สังคมกระแสหลัก แต่กระแสหลักยอมรับเขาในสิ่งที่เขาเป็นและสิ่งที่เขาเสนอและเริ่มบูรณาการเขาให้ดีที่สุด ภาพยนตร์เรื่องนี้จะปรากฏขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อถึงเวลามอบรางวัลในปีหน้า