Vacancy

ใครที่แวะเวียนมาอ่านรีวิวของผมประจำย่อมทราบว่าผมเองก็เป็นคอหนังสยอง ระทึกขวัญตัวยงคนนึงนะครับ ดูได้หลากเกรดตั้งแต่เอยันซีหรือต่ำกว่านั้น เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าจะได้เจอหนังสยองดีๆ ที่ไหนและเมื่อไร

หนังสยองนี่ถือว่าแตกต่างจากหนังทั่วไปนะครับ อย่างหนังแอ็กชัน แฟนตาซี หากจะให้แน่ใจว่าหนังน่าจะดีก็ต้องเล็งตรงทุนสร้างกันหน่อย หากทุนเยอะก็มีแววว่าหนังน่าจะถึงใจ ระเบิดกันวินาศสันตะโร แต่หากทุนไม่สูงแต่เนื้อเรื่องเล็งสูงก็ต้องทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะต้องไปดูความเห่ยเฟ้ยของหนังก็ได้

แต่กับหนังแนวสยองหรือระทึกประสาท เหมือนเป็นสมการคู่ตรงข้าม ทุนสูงส่วนมากมักไม่ใคร่จะสยองหรือน่าติดตามเท่าไร แต่ทุนต่ำๆ มาแบบเงียบๆ นี่ชอบทำเอาเราประทับใจอยู่เรื่อยเลยเชียว อย่างพวก Saw เป็นต้น มาเงียบๆ ได้ใจไปเงียบๆ แต่ได้ใจนานครับ

เรื่องนี้ ฟังจากพล็อตแล้วแม้จะเดิมๆ แต่ก็รู้สึกลึกๆ ว่าหนังน่าจะเข้าท่าเข้าทาง เริ่มต้นหนังก็แนะนำตัวเอกเดวิด (Luke Wilson) และเอมี่ ฟ็อกซ์ (Kate Beckinsale) คู่สามีภรรยาที่กำลังเตรียมเรื่องหย่ากันหลังจากต้องสูญเสียลูกชายตัวน้อยไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ก่อนจะจากกันไกลทั้งสองก็ตัดสินใจเที่ยวด้วยกันอีกสักครั้ง

ระหว่างทางกลับมาเดวิดก็หลงทางครับ นำพาตัวเองกับเมียไปสู่เส้นทางเปลี่ยว ซ้ำรถยังมาเสียอีก ทั้งคู่เลยต้องเดินหาที่พัก ก็เหมือนโชคช่วยครับเพราะทั้งคู่ได้มาเจอกับโมเต็ลแห่งหนึ่ง แม้เจ้าของ (Frank Whaley) จะดูแปลกๆ ก็เถอะ แต่พวกเขาก็ไร้ทางเลือก จำต้องพักสักหนึ่งคืน รุ่งเช้าค่อยโทรตามช่างมาซ่อมรถ

แต่หารู้ไม่ว่า พวกเขาอาจอยู่ไม่พ้นคืนนี้!

เดวิดและเอมี่ลองเปิดดูม้วนวีดีโอไร้ฉลากในห้องพัก ก็พบว่ามันบันทึกภาพการฆาตกรรมหมู่สุดสยองไว้มากมาย และที่สยองที่สุดคือห้องที่เกิดการฆ่ากันนั้น ก็คือห้องที่พวกเขาพักอยู่นั่นแหละ!

แม้จะไหวตัว แต่ก็สายเกินการณ์เพราะพวกมันไม่ยอมปล่อยให้ทั้งสองรอดไปบอกกับใครแน่ แล้วพวกมันเป็นใคร ต้องการอะไร คำตอบรออยู่ในหนังแล้วครับ

หนังเรื่องนี้ลงทุนไปราว 19 ล้านเหรียญซึ่งก็งมาเยอะตรงดาราน่ะครับ มีชื่อทั้งหมดเลย ในขณะที่เรื่องราวเกิดขึ้นแค่สองฉากใหญ่ๆ ได้แก่ช่วงที่พระนางคุยกันในรถกลางถนนเปลี่ยว กับอีกฉากก็ตอนในโมเต็ล แต่คอหนังสยองแนวนี้น่าจะทราบนะครับว่าความสยองน่ะ ยิ่งพื้นที่แคบ กดดันเท่าไร ความสยองยิ่งมากตามลำดับ (หากทำถึงนะ)

Vacancy ก็เข้าข่ายทำได้ถึงเครื่องพอตัวครับ ช่วงแรกอาจจะนิ่งๆ ไม่มีอะไร รอจนเดวิดกับเอมี่ย้างกรายเข้ามายังโมเต็ลเท่านั้นแหละ บรรยากาศความสะพรึงเริ่มก่อตัวทันที เอาแค่ฉากที่เมสัน เจ้าของโรงแรมมองสองสามีภรรยาเดินไปเข้าห้อง ด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะถอยเข้าห้องหลังเคาน์เตอร์ ที่มีเสียงผู้หญิงกรีดร้องดังอยู่ นี่ก็ได้ใจหลายขีดแล้วล่ะครับ

ความสนุกของหนังเรื่องนี้ก็อยู่ที่ความตื่นเต้นที่มาตลอด ซ้ำยังมีการทิ้งปมให้ตามไปเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่สยองไปอย่างนั้น และที่ดีหน่อยคือมีจังหวะให้พระนางได้ใช้สมองต่อกรพวกเลวนี่ด้วย หนังเลยไม่ได้ไร้สาระแบบหนังสยองพิมพ์นิยมที่ตัวเอกไม่ฉลาดเอาซะเลย

จุดที่ผมประทับใจคือตอนที่พระเอกใจเย็น มีสติ ดูภาพในวีดีโออย่างพินิจพิเคราะห์จนในที่สุดก็เห็นทางออกจากห้องปิดตายได้ แม้จะเป็นหนังสยองแต่ก็สอนคนดูได้อย่างดี ว่าจะทำอะไรก็ตามต้องมีสติ อย่าใช้อารมณ์ อย่าปล่อยให้สถานการณ์อยู่เหนือเรา แม้ฟังดูจะเป็นคำแนะนำที่ทำได้ยากยิ่ง แต่ก็ไม่เลวหากเราจะฝึกเสียตั้งแต่ตอนนี้จริงไหมครับ เราอาจจะไม่ได้มีสติแข็งขึ้นในทันที แต่หากเราตั้งสติ ฝึกความใจเย็นบ่อยๆ เราก็จะใจร้อนน้อยลง ทำอะไรอย่างมีเหตุผลมากขึ้น รู้จักใช้สมองมากขึ้น

นักแสดงที่มาเล่นก็ทำหน้าที่ได้ดีล่ะครับ Wilson ดูเด่นใช้ได้ เข้าคู่กับ Beckinsale ได้อย่างดี ผมว่าเป็นตัวเลือกที่เข้าท่ากว่า Sarah Jessica Parker ที่ถูกวางตัวให้เป็นนางเอกในตอนแรกซะอีก แต่ที่ปรบมือให้มากหน่อยคือ Whaley ช่วยเพิ่มสีสันให้หนังได้เยอะครับ แค่ตอนแกยิ้มก็ดูโรคจิตนิดๆ แล้วล่ะ

ถือว่าเป็นหนังสยองที่ลุ้นใช้ได้ครับ บรรยากาศกดดันเป็นระยะๆ อาจมีช่วงเอื่อยบ้างในตอนแรก แต่รอหน่อยแล้วกันครับ ถึงเวลาแล้วความตื่นเต้นจะไหลมาเอง ไม่ผิดหวังครับ คาดอย่างไรก็ได้อย่างนั้น